كارايي برنج‌كاران منطقه گهرباران ساري در شرايط عدم قطعيت

با توجه به اهميت بهينه سازي استفاده از نهاده ها در افزايش توليد بخش كشاورزي، در مطالعه حاضر با به كارگيري روش تحليل پوششي داده ها و با اعمال نوسان براي بررسي اطلاعات در شرايط عدم قطعيت، كارايي برنج كاران منطقه گهرباران ارزيابي شد. بدين منظور، برمبناي ميزان ورودي و خروجي در دو وضعيت مطلوب و نامطلوب، 16 سناريو تعريف و مطابق با نتايج آن، احتمال كارايي برنج كاران منطقه در شرايط عدم قطعيت تجزيه و تحليل شد. داده هاي مورد نياز براي انجام اين پژوهش از طريق تكميل پرسش‌نامه و مصاحبه حضوري با 196 برنج‏كار منطقه، جمع آوري شد. همچنين براي شناسايي كاراترين واحدها، رتبه بندي با استفاده از نمرات كارايي انجام گرفت. بر اساس نتايج پژوهش حاضر، ميانگين كل كارايي در چهار وضعيت اصلي، خوشبينانه، بدبينانه و 16سناريو به ترتيب  0.65، 85 /0، 0.53 و 0.76 بوده است كه تفاوت بين كارايي در حالت اصلي و ساير حالت هاي مورد بررسي  نشان‏دهنده اهميت لحاظ عدم قطعيت در محاسبه كارايي است. همچنين نتايج نشان داد كه بيش از 87 درصد از برنج كاران حتي در وضعيت خوشبينانه نيز كارا نبودند. بنابراين با توجه به پايين بودن كارايي كشاورزان منطقه مورد مطالعه، بررسي علل ناكارايي آنها و به كارگيري سياست هاي مناسب در جهت افزايش كارايي كشاورزان ناكارا بسيار مهم است. اقداماتي همچون آموزش كشاورزان با هدف افزايش عملكرد و استفاده بهينه از زمين هاي كشاورزي مي تواند در بهبود كارايي آنها اثرگذار باشد.