هوش هيجاني دانشجويان پرستاري در مقاطع مختلف تحصيلي

مقدمه : هوش هيجاني نقش بالقوه ي مهمي در آموزش پرستاري دارد و همچنين براي سلامت روان و عمل حرفه اي شخص ضروري است. هدف از اين مطالعه بررسي و مقايسه ي هوش هيجاني دانشجويان پرستاري و ارتباط آن با تعدادي از ويژگي هاي دموگرافيك در سه مقطع كارشناسي، كارشناسي ارشد و دكتراي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان مي باشد. روش كار: پژوهش حاضر مطالعه اي توصيفي مقطعي مي باشد. شركت كنندگان 169 دانشجوي پرستاري بودند كه به روش نمونه گيري طبقه اي انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه اي مشتمل بر 2 بخش؛ ويژگي هاي دموگرافيك و آزمون هوش هيجاني بار- آن (Bar-on) كه شامل 90 سوال و 15 مقياس بود، جمع آوري شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 در سطح آمار توصيفي (ميانگين، انحراف معيار و فراواني) و در سطح آمار تحليلي ( همبستگي اسپيرمن، همبستگي پيرسون، تي تست و آناليز واريانس يكطرفه و LSD) تجزيه و تحليل شد. يافته ها: ميانگين نمره ي هوش هيجاني دانشجويان08/33±53/336 بود. ارتباط معني داري بين نمره ي هوش هيجاني با متاهل بودن (P = 0.02, t = 2.21) و ترم تحصيلي (P = 0.05, r = 0.15) وجود داشت. تفاوت معني داري بين نمره ي هوش هيجاني در سه مقطع كارشناسي و كارشناسي ارشد و دكترا وجود داشت (P 0.05). نتيجه گيري: توجه به هوش هيجاني در ارائه ي مراقبت با كيفيت حائز اهميت است و ضرورت پرورش اين بعد متناسب با مقطع تحصيلي دانشجويان در آموزش پرستاري در ارتقاء سيستم مراقبتي به سوي بهبود ارائه ي خدمات مي تواند موثر باشد.