اثر مالچ هاي ارگانيك و علف كش متريبوزين بر مهار علف هاي هرز و عملكرد گوجه فرنگي (Lycopersicon esculentum Mill.)

به منظور مقايسه اثرات چهار نمونه مالچ ارگانيك غيرزنده (شامل مالچ هاي كاه و كلش گندم، خاك اره، كوكوپيت و پيت ماس) و علف كش متريبوزين بر مهار علف هاي هرز و عملكرد گوجه فرنگي رقم quot;CH quot; آزمايشي در قالب طرح بلوك كامل تصادفي با هفت تيمار در سه تكرار در دانشكده كشاورزي دانشگاه شيراز در سال 1391 صورت پذيرفت. نتايج نشان دادند كه كليه تيمارهاي مالچ به كار برده شده از لحاظ مهار علف هاي هرز در مقايسه با تيمار علف كش متريبوزين ضعيف تر عمل كردند. در بين تيمارهاي مالچ، كاه و كلش گندم با 62/3 علف هرز در واحد سطح ضعيف ترين عملكرد را در سركوب علف هاي هرز نشان داد. كليه تيمارهاي مالچ به كار برده شده از لحاظ تراكم علف هاي هرز در واحد سطح در مقايسه با تيمار علف كش متريبوزين تراكم هاي بالاتري از علف هاي هرز را بروز دادند. مطابق نتايج به دست آمده بيشترين عملكرد گوجه فرنگي در واحد سطح در تيمار مالچ پيت ماس (5/7 كيلوگرم در مترمربع) و كمترين مقدار عملكرد در كرت هاي تحت تيمار حضور علف هرز (1/2 كيلوگرم در مترمربع) به دست آمد. براي محاسبه درصد عملكرد پيش بيني شده در مورد هر كدام از تيمار ها تنها مدل گامپرتز كاربرد داشت و فقط زمان آغاز تداخل علف هاي هرز وجه تمايز ميان تيمارهاي اعمال شده بود