بررسي عملكرد غده سيب زميني (Solanum tuberosum L.) با كاربرد دزهاي مختلف علف كش ريم سولفورون در مراحل متفاوت رشدي

به منظور بررسي كارآيي علف كش ريم سولفورون (تيتوس) به صورت پس رويشي بر تراكم كل علف هاي هرز، عملكرد و اجزاي عملكرد سيب زميني، آزمايش مزرعه اي در شهرستان اردبيل در سال زراعي 94-1393 انجام شد. اين آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار و روي رقم آگريا اجرا گرديد. فاكتور اول، دزهاي مختلف علف‌كش ريم سولفورون در هفت سطح (صفر، 5، 10، 20، 30، 40 و 50 گرم ماده مؤثره در هكتار) و فاكتور دوم، زمان كاربرد علف كش ريم سولفورون در سه مرحله سبز شدن، استولون زايي و حجيم شدن غده سيب زميني بودند و يك تيمار وجين كامل به عنوان شاهد براي صفات مربوط به عملكرد در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد كه كاربرد 50 و 40 گرم ماده مؤثره در هكتار باعث كاهش تراكم كل علف هاي هرز به ترتيب به ميزان 55.38 و 49.47 درصد نسبت به شاهد (بدون وجين علف هرز) گرديد كه اختلاف آماري معني داري بين آن دو وجود نداشت. در بين زمان هاي كاربرد ريم سولفورون در مراحل مختلف رشدي سيب زميني، كاربرد ريم سولفورون در مرحله سبز شدن سيب زميني، سبب بالاترين درصد كاهش تراكم كل علف هاي هرز شد. همچنين، نتـايج نشان داد كه بعد از تيمار وجين كامل، كاربرد ريم سولفورون به ميزان 50 گرم ماده مؤثره در هكتار، تعـداد غده هاي متوسط، درشت و عملكرد كل غده را به ترتيب 53.04، 59.45 و 20.51 درصد افزايش داد؛ و باعث كاهش 61.03 درصدي تعداد غده هاي ريز نسبت به شاهد (بدون وجين علف هرز) شد، اما اثر معني داري بر تعداد غده در بوته نداشت. با توجه به نتايج تحقيق حاضر، علف كش ريم سولفورون مي تواند به عنوان يك علف كش مؤثر در كنترل علف هاي هرز مزارع سيب زميني در طول فصل رشد مؤثر واقع شود. همچنين، اين تحقيق مي تواند سندي براي ثبت علف كش ريم سولفورون در سيب زميني در ايران باشد.