اثر تنش خشكي و محلول‌پاشي با ساليسيليك اسيد بر عملكرد و اجزاي عملكرد، رنگيزه‌هاي فتوسنتزي و متابوليت‌هاي سازگاري رازيانه (Foeniculum vulgare P. Mill.) در شرايط اقليمي سيستان

استفاده از ساليسيليك اسيد در تغذيه گياهان دارويي تحت شرايط تنش رطوبتي، نقش قابل ملاحظه اي را در كاهش اثرات سوء تنش آبي و بهبود عملكرد گياه دارد. بدين منظور آزمايشي در سال زراعي 93-1392 به صورت اسپليت پلات فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانـشگاه زابل انجام شد. تنش خشكي شامل سه سطح آبياري (90 ،نرمال، 60 و 40 درصد ظرفيت زراعي) به عنـوان عامل اصلي، سه سطح محـلول پاشي ساليسيليك اسيـد (صفر، شـاهد، 5/2 و 5 ميلي مولار) و رقم هاي اصفهان، همدان و نهاوند به عنوان عامل هاي فرعي بودند. صفات مورد بررسي شامل ارتفاع بوته، تعداد چتر در بوته، تعداد چترك در چتر، دانه در چترك، تعداد ساقه فرعي، قطر ساقه، وزن تر گياه، عملكرد اقتصادي و بيولوژيكي، وزن هزار دانه، كلروفيل a، b، كلروفيل كل، كاروتنوئيدها، آنتوسيانين، قندهاي محلول و پرولين بودند. نتايج نشان داد كه تنش خشكي موجب كاهش صفات مورد بررسي گرديد. محلول پاشي ساليسيليك اسيد باعث افزايش برخي از پارامتر ها ازجمله ارتفاع نهايي بوته، تعداد چتر، تعداد دانه در چترك، وزن تر ساقه، عملكرد دانه و بوته، كلروفيل a، b، قندهاي محلول و پرولين گرديد. بيشترين عملكرد دانه از محلول پاشي 5 ميلي مولار و رقم اصفهان در شرايط آبياري 90 درصد ظرفيت مزرعه به دست آمد. با توجه به اين نتايج، بهترين رقم از نظر عملكرد دانه، رقم اصفهان و با محلول پاشي 5 ميلي مولار در شرايط آبياري كامل بود.