شماره ركورد :
1055116
عنوان مقاله :
آثار حقوقي پيوستن ايران به سازمان جهاني تجارت با تأكيد بر موافقت نامه تريمز
عنوان به زبان ديگر :
The legal effects of Iran joining the World Trade Organization with an emphasis on the TRIMs agreement
پديد آورندگان :
اديبي، علي دانشگاه آزاد اسلامي، واحد امارات متحده عربي , حبيب زاده، توكل دانشگاه امام صادق (ع) - دانشكده حقوق
تعداد صفحه :
23
از صفحه :
181
تا صفحه :
203
كليدواژه :
ايران , سرمايه گذاري خارجي , سازمان جهاني تجارت , تريمز , اقتصاد مقاومتي
چكيده فارسي :
موافقت نامه ضوابط تجاري سرمايه گذاري (تريمز) دربردارنده مقرراتي است كه برخورد حكومت ها را در برابر عملكرد شركت هاي خارجي فعال در كشور خود محدود مي سازد. از آن رو اين شروط را ضوابط سرمايه گذاري خوانده اند كه ناظر بر شركت هاي چندمليتي فعال در سرمايه گذاري مستقيم خارجي و داراي فعاليت هاي توليدي در كشور ميزبان است. همچنين از آن رو تجاري ناميده مي شود كه شرايط ياد شده از يك يا چند طريق از طرق سه گانه اساسي بر جريان هاي تجاري تأثير مي گذارد. الحاق ايران به سازمان جهاني تجارت و موافقت نامه هاي چندگانه آن از جمله تريمز، ممكن است با هدف مقاومتي نمودن اقتصاد در تضاد باشد و قطعاً علاوه بر تعارض هاي اين حوزه، داراي ابعاد سياسي، اجتماعي و فرهنگي نيز مي باشد. اما با مطالعه تريمز و ساير موافقت نامه هاي سازمان جهاني تجارت، مي توان محدوديت هاي ناشي از آنها در راستاي انسداد اهداف اقتصاد مقاومتي از يك طرف و عدم محدوديت تجاري براي سرمايه گذاران خارجي از طرف ديگر، را مورد واكاوي قرار داد و قبل از الحاق به سازمان جهاني تجارت، نقشه راه دقيق و مناسبي را براي كم اثر نمودن محدوديت هاي تريمز و موافقت نامه هاي ديگر ترسيم نمود؛ زيرا كه بي توجهي به مسائل پيش رو و ضرورت بررسي و اصلاح ساختارهاي اقتصادي، قطعاً فرايند الحاق را براي كشور آسيب پذير مي كند. در اين فرايند، الحاق به تريمز خود موضوعي است كه مي تواند كشور را از هدف موصوف دور نگه دارد. در تبيين موضوع، اين موافقت نامه در خصوص موانع تجاري است كه يك سرمايه گذار خارجي در كشور مقصد با آن روبه روست. اين موضوع عامل مهمي است كه پيوستن به سازمان جهاني تجارت را از نگرش هاي صرف حقوقي به جبهه هاي سياسي كشانده است. در اين راستا، اين مقاله سعي دارد در كنار بيان جهات مثبت الحاق به سازمان جهاني تجارت و تصويب موافقت نامه هاي الزامي آن بر اقتصاد ايران، زيان هايي كه ممكن است در پي داشته باشد، را نيز ارزيابي كند.
چكيده لاتين :
A commercial investment agreement is a provision that restricts government clashes with the performance of foreign companies operating in their country. These terms are the terms of the investment that applies to multinational companies active in foreign direct investment and manufacturing activities in the host country. It is referred to as a business, in which the above conditions affect commercial flows in one or more ways through the three main ones. Iran's accession to the World Trade Organization and its multilateral agreements, relying on the Trimes, could be contradictory with the aim of resisting the economy, and certainly in addition to the conflicts in this area, there are also political, social and cultural dimensions. By studying the TARMS and other WTO agreements, it can be seen that restrictions on the obstruction of the economic objectives of the one hand, and the lack of restrictions on investment in the country by the so-called multinational corporations, have been examined before The annexation provides a detailed roadmap for minimizing the limitations of the Treasures and other agreements, neglecting progressive issues and precisionless pathology and reforming economic structures will definitely make the accession process vulnerable to the country. In this process, the TIMES itself is also an issue where annexation can keep the country away from its goal.
سال انتشار :
1397
عنوان نشريه :
تحقيقات حقوقي
فايل PDF :
7583987
عنوان نشريه :
تحقيقات حقوقي
لينک به اين مدرک :
بازگشت