مطالعة تطبيقي حق حيات جنين در اسلام و غرب

The comparative study of fetuses rights to live in Islam and the West

پايان دادن پيش از موعد به بارداري به صورت عمدي و آگاهانه به نحوي كه جنين پس از خروج از رحم قابليت زيستن نداشته باشد، از پرچالش‌ترين مسائل ميان متفكران دين، فلسفه و اخلاق به شمار مي‌رود. تفاوت رويكرد متفكران در اين‌باره به تفاوت مباني مورد پذيرش آنها برمي‌گردد. در نگاه اول سه رويكرد ميان محققان به چشم مي‌خورد: جواز، عدم جواز و جواز سقط جنين به صورت مشروط. اما با بررسي نظرات به اين نتيجه مي‌رسيم كه پيروان هر دسته از مباني و مستندات يكساني برخوردار نيستند. از اين رو شناخت مباني و پيشينه‌اي كه در پس هر نظريه وجود دارد و مطالعۀ تطبيقي آنها ضروري مي‌نمايد. با اين مطالعه دلايل تفاوت رويكرد علماي فقه و فلسفۀ اسلامي اعم از امامي و اهل سنت با محققان و انديشمندان غربي و نيز با يكديگر روشن شده و نيم نگاهي به قوانين مرتبط در حقوق ايران داشته ايم.

One of the biggest challenging issues that concern the religious scholars, philosophers and moralists is about the intentional terminating of the pregnancy. In a way that fetus won't have the ability to continue living outside of uterus. In the first glance we can see three kinds of approaches to this problem: permitting the abortion, lack of permission, conditional permitting the abortion. But by studying the comments we can conclude that followers of each approach don’t use the same foundations and documentations. For this it's necessary to know the foundations and the history behind each approach and also doing a comparative study on them. In this study, the reasons of different approaches of Islamic scholars and philosophers with each other, including Shia and Sunni and also with western scholars will become cleared.