پيش‌بيني سطح سازگاري موردنياز آبسنگ‌هاي مرجاني خليج‌فارس براي بقا در شرايط تغيير اقليم در سال 2099

Prediction the thermal adaptability of coral Persian Gulf reefs to survive in climate change condition of 2099

گرمايش جهاني در ايران كه يكي از نمايه­ هاي آن افزايش ميانگين دماي سطح آب در خليج‌فارس است، باعث سفيد شدگي و مرگ‌ و مير گسترده در جوامع مرجاني خليج‌فارس شده است. هدف اساسي اين تحقيق برآورد سطح سازگاري مورد نياز آبسنگ ­هاي مرجاني خليج‌فارس براي بقا در شرايط اقليم شبيه‌سازي‌شده سال 2099 است. در اين راستا دماي سطح آب خليج‌فارس تا سال 2099 با خروجي مدل گردش عمومي جو HADCM3 تحت سناريوي A2 و ريزمقياس نمايي آماري SDSM، شبيه­ سازي گرديد. با به‌كارگيري مدل تحليل همبستگي پيرسون ارتباط بين ميزان پديده سفيد شدگي و ميانگين دماي سطح آب بخش شمالي خليج‌فارس در اقليم دوره پايه (1982-2017)، به دست آمد و يك مدل برآوردگر خطي براي برآورد آن توسعه داده شد. در نهايت در مدل برآوردگر توسعه داده‌ شده، از سري زماني شبيه‌سازي‌شده دماي سطح آب تحت سناريوي A2 براي دوره آماري 2018-2099، استفاده گرديد و ميزان فرايند سفيد شدگي براي آن دوره شبيه­ سازي گرديد. نتايج نشان داد كه پيك افزايش دماي آب در ماه‌هاي شهريور و مرداد بوده است و در اين دو ماه بيشترين استرس حرارتي روي كلوني ­هاي مرجاني وارد خواهد شد. كلوني­هاي مرجاني خليج‌فارس براي بقا در دوره تغيير اقليم تا سال 2060 با مشكل حادي روبرو نخواهند شد و توانايي سازگاري با اقليم آن دوره را در بدبينانه ­ترين سناريو دارند. درحالي‌كه از سال 2060 به بعد به‌صورت پيوسته آنومالي­هاي مثبت دماي سطح آب شروع‌شده و آب سنگ­هاي مرجاني خليج‌فارس براي بقا در شرايط اقليمي سال 2060 به بعد نياز به اين دارند كه سطح سازگاري دمايي خود را به‌طور متوسط 2 درجه سانتي­گراد افزايش دهند.

The climate change that lead to increasing sea surface temperature in Persian Gulf, is one of the main cause of coral reef bleaching events in Persian Gulf. The main aime of this study is to predict the requiered adaptability of Perasian Gulf coral reefs in climate change condition of 2099. The future climate condition including air temperature but not sea surface temperature of year 2099 were obtiand from HADCM3 global circulation model in senario A2 and downscaled using SDSM model to study area. Using correlation analysis and regression model the relationship between air temperature and SST were quantified based on current climate periode (1982-2017). Base on developed regression model we simulate the SST of Persian Gulf in climate change periode (2018-2099). The results indicated that in simulated future climate under senario A2 the maximum of sea surface temperature rising occured in Aught and September months. In 2 mentiond months corals reefs in the Persian Gulf faced to the maximum thermal stress. The sea surface temperature will rising about 2 degree centigrade untill 2060 which is not criticaly lead to corals death. But after 2060 the SST will rising significantly and lead to critical bleaching and real risk to corals reefs in the Persian Gulf. The sea surface tempearature before 2060 will rising less than 2 degree centigrade but in after 2060 the HADCM3 model indicated that SST posetive anomaly will increase and therfore the corals reefs in the Persian Gulf will needed about 2 to 3 degree centirade thermal adaptability to survive afted 2060 climate condition.