رهيافت هاي تاريخي ادبي به تفسير فمينيستي كتاب مقدس و قرآن كريم

يكي از موانع بر سر راه زنان مومني كه در پي برابري و آزادي بيشترند، واژه ها و گزاره هايي از متون مقدس است كه از آنها معاني مخالف با برابري مرد و زن برمي آيد. اين مقاله نشان مي دهد فمينيست ها در مواجهه با چنين گزاره هايي از كتاب هاي مقدس به رهيافت هاي تاريخي ادبي روي آورده اند. مسئله اين مقاله اين است كه: چرا فمينيست ها به سوي اين رهيافت ها رفتند و آيا بهره بردن از اين گونه رهيافت ها در عرضه تفسيري قانع كننده از گزاره هاي پرسش برانگيز موفقيت آميز بوده است؟ از اواخر قرن بيستم، رهيافت هاي تاريخي ادبي به انتقادات فمينيست ها بر كتاب مقدس راه يافت و آنها كوشيدند نشان دهند كه باورهاي مردسالارانه دنياي قديم چقدر بر گزاره هاي كتاب مقدس اثرگذار بوده است. فمينيست هاي مسلمان مسائل متفاوتي با مسيحيان دارند، زيرا گزاره هاي قرآن درباره آفرينش زن و مرد نه تنها نيازمند نقد نيست، بلكه آيات قرآن در اين موضوع از پشتوانه هاي ديني فمينيست ها است. آنچه براي اين گروه از مسلمانان مسئله برانگيز است، آياتي است كه بار حقوقي دارد. به نظر مي رسد آنها در عين حفظ ايمان، با بهره بردن از روش هاي نو، موفقيت هايي در دفاع از برابري طلبي و تطبيق آن بر آيات قرآن به دست آورده اند.