آثار حقوقي الحاق ايران به موافقت نامه تريپس

The legal effects of Iran's accession to the TRIPS Agreement

امروزه نقش‌‌ اساسي در اقتصاد و توسعه پايدار را توليد علم بر عهده دارد. دولت ها بايد محيط مناسبي را ايجاد كنند كه پديدآورندگان آثار فكري با اطمينان بتوانند فعاليت كرده و از نتايج توليد فكري خود منتفع شده، به توليد و توسعه هر چه بيشتر دانش بپردازند. همچنين حمايت از اينان نبايد به گونه‌اي باشد كه فضا براي رشد علمي محدود شود، چرا كه همواره پيشرفت در يك علم بر استفاده از آثار پديدآورندگان قبلي استوار است. اين كليت در قالب حقوق مالكيت فكري قابل پيگيري بوده و جوامع به ويژه در اين عصر كه گستردگي علم، دانش و هنر شاخصه آن تلقي مي گردد، نمود يافته است. مسلما هر كشور براي دور نماندن از حمايت دانش و هنر و به تبع آن دانشمندان و هنرمندان مقرراتي را در اين راستا تدوين و اجرا مي نمايد. آنچه در اين عرصه مد نظر بوده حمايت همه جانبه اي است كه جامعه بين المللي آن را در قالب موافقت نامه هاي مختلف و در اين حوزه موافقت نامه موسوم به تريپس ايجاد نموده است. اهميت اين موافقت نامه تنها به تقابلات، خلاء ها و همپوشاني با قوانين ملي ختم نمي گردد. وجود خلاء ها و نواقص تقنيني داخلي در اين عرصه ضرورت الحاق به اين موافقت نامه را به طور فزاينده اي القاء مي نمايد. اين نوشته در صدد تحليل آثار حقوقي ناشي از الحاق به اين موافقت نامه در نظام حقوقي ايران است. بازنگري، اصلاح و تكميل قوانين و مقررات داخلي از آثاري است كه به اين الحاق مترتب است.

Today, science plays an essential role in the economy and sustainable development. Governments have to create a good environment where creators of intellectual works can work reliably, and benefit from their intellectual production outcomes, to produce and develop as much knowledge as possible. Their support should not be limited in such a way as to limit the space for scientific growth, since progress in science is always based on the use of the works of previous creators. This universality can be traced in the form of intellectual property rights and societies, especially in this era, are characterized by the broadness of science, knowledge and art. Certainly, each country will develop and implement regulations in order to stay away from the protection of science and art and, consequently, scientists and artists. What is considered in this area is the comprehensive support provided by the international community in the form of various agreements and in this area of ​​the so-called "tryps" agreement. The importance of this agreement is not limited to confrontations, imperfections and overlapping with national law. The existence of internal deficiencies and deficiencies in this field increasingly requires the addition of this agreement. This article seeks to analyze the legal effects of joining this agreement in the Iranian legal system. Revision, modification and completion of internal laws and regulations of the works that are annexed thereto.