طراحي و اعتباريابي الگوي برنامه درسي براي نظام آموزش عالي ايران

Designing and validating a curriculum model for Higher Education System in Iran

پژوهش حاضر با هدف طراحي و اعتباريابي الگوي برنامه درسي نظام آموزش عالي ايران انجام و براي اجراي آن از روش تحقيق تركيبي با طرح اكتشافي– مدل توسعه ابزار استفاده شد. ابتدا در بخش كيفي پژوهش با استفاده از روش نظريه زمينه ­اي و مصاحبه با 25 نفر از خبرگان آموزش عالي، پرسشنامه ­اي با 14 مؤلفه و 107خرده ­مؤلفه طراحي و سپس، در بخش كمّي، اين پرسشنامه در يك مطالعه مقدماتي روي 40 نفر از خبرگان آموزش عالي ايران اجرا شد. با توجه به بازخوردهاي دريافتي، پرسشنامه اصلاح و نسخه نهايي آن در اختيار 180 نفر از خبرگان آموزش عالي كشور قرار داده شد. اعتبار پرسشنامه را صاحبنظران تأييد كردند و پايايي آن با آلفاي كرونباخ (0/943) محاسبه شد. در بخش كيفي پژوهش از روش نمونه ­گيري هدفمند غيراحتمالي و در بخش كمّي از روش نمونه ­گيري طبقه­ اي تصادفي استفاده شد. براي آزمون الگوي مزبور، از تحليل مدل­يابي معادلات ساختاري استفاده و با تحليل عاملي مرتبه اول، الگوي مزبور با 14 مؤلفه و 107 خرده­ مؤلفه تأييد شد. نتايج تحليل عاملي تأييدي مرتبه دوم نشان داد كه مؤلفه ­هاي ­14­گانه احصا شده بار عاملي كافي را براي پيش ­بيني الگوي برنامه درسي نظام آموزش عالي ايران دارند. همچنين شاخص ­هاي CMIN/DF برابر با 1/991، RMSEA برابر با 0/049، GFI برابر با 0/990، AGFI برابر با 0/973، CFI برابر با 0/998، NNFI برابر با 0/964، TLI برابر با 0/991، IFI برابر با 0/931 و RFI برابر با 0/948 بود. نتايج آزمون ­هاي آماري نشان داد كه الگوي طراحي شده براي برنامه درسي نظام آموزش عالي ايران از برازش بسيار مطلوبي برخوردار است.

The purpose of present study was to design and validate a curriculum model for higher education system in Iran. This study was conducted by using a mixed exploratory design: Instrument Development Model. First, in qualitative part of this study, a questionnaire consisted of 14 components and 107 sub-components was developed by using Grounded Theory approach and interviews with 25 experts. Then, in the quantitative part, the primary designed questionnaire was distributed among 40 Iranian higher education experts. Based on the received feedback, the questionnaire was revised. Then the final version was distributed country wide among 180 individuals. The validity of the questionnaire was confirmed by experts and its reliability was calculated by Cronbach's alpha (α= .943). A Non-probability purposive sampling method was used in the qualitative part of the study whereas random classified sampling method was utilized in the quantitative part. In addition, analysis of Structural Equation Modeling was used for testing mentioned model. To verify the factor structure, the first confirmatory factor analysis was used and the model was confirmed with 14 components and 107 sub-components. Results of second-order confirmatory factor analysis showed that the 14 extracted components are sufficient factor leading to predict the curriculum model for higher education system in Iran. In addition, goodness of the fit indices were as follows: (CMIN/DF = 1.991), (RMSEA = 0.049), (GFI=0.990), (AGFI = 0.990), (CFI = 0.988), (NNFI = 0.964), (TLI) = 0.991, (IFI = 0.931) and (RFI = 0.948. ( The results of statistical tests displayed that the designed model for the higher education curriculum system in Iran is well fitted.