ارائه مدلي براي سنجش آمادگي مؤسسات آموزش عالي براي تبديل شدن به دانشگاه نسل سوم (نوآور و كارآفرين)

اجتناب‌ناپذيري شكل‌گيري سريع دانشگاه‌هاي نسل سوم (نوآور و كارآفرين) زمينه‌ساز پژوهش در جهت شناخت عوامل و شاخص‌هاي دانشگاه فوق، شده است. پژوهش در راستاي مفاهيم جديد راه يافته به ادبيات دانشگاهي ازجمله؛ جهاني و بين‌المللي شدن آموزش، تجاري‌سازي ايده‌هاي دانشگاهي و مشاركت دانشگاه‌ها در اشتغال دانش‌آموختگان، مترصد ارائه مدلي براي سنجش آمادگي موسسه هاي آموزش عالي براي تبديل شدن به دانشگاه نسل سوم، بوده است. براساس چارچوب مفهومي مستخرج از ادبيات نظري و با بهره‌گيري از پرسشنامه، ديدگاه اعضاي هيات علمي گردآوري شد. حسب آزمون‌هاي آماري، كفايت نمونه جهت انجام تحليل عاملي مورد تأئيد قرار گرفت. تحليل عاملي اكتشافي نشان داد؛ مقدار ارزش ويژه براي عامل اول 34.416، عامل دوم 6.203، عامل سوم 5.247، عامل چهارم 2.802، عامل پنجم 2.067، عامل ششم 1.830، عامل هفتم 1.522 و عامل هشتم 1.400 بوده است. در مجموع كل واريانس تبيين شده عوامل 70.692 درصد از واريانس 76 گويه را تبيين نمود. نتايج به دست آمده در خصوص وضعيت آمادگي مطالعه مورد، براي تبديل شدن به دانشگاه نسل سوم، نشان داد؛ در شاخص‌هاي اهداف و رسالت، مديريت و رهبري، ويژگي‌هاي كارآفريني اساتيد، ويژگي‌هاي كارآفريني كاركنان و دانشجويان وضعيت مطلوب است و در خصوص شاخص‌هاي واحدهاي داخلي و ساختار، ارتباط با صنايع، تجاري‌سازي و بين‌المللي شدن آموزش، تلاش مضاعف ضروري است.