تأثير تراكم بوته و كاربرد آهن و روي بر عملكرد كمي و كيفي چاي ترش (Hibiscus sabdariffa)

براي ارزيابي تأثير تراكم، مصرف خاكي و محلول‌پاشي آهن و روي بر عملكرد كمي‌وكيفي چاي ترش، آزمايشي به صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه دانشگاه زابل در سال زراعي 93-92 اجرا شد. تراكم در سه سطح دو، چهار و شش بوته در متر‌مربع، به عنوان عامل اصلي و مصرف عناصر ريزمغذي در پنج سطح، محلول‌پاشي با كلات آهن شش درصد به نسبت چهار در هزار، محلول‌پاشي با كلات روي 15 درصد به نسبت دو در هزار، مصرف خاكي كلات آهن شش درصد به ميزان 50 كيلوگرم در هكتار، مصرف خاكي كلات روي 15 درصد به ميزان 50 كيلوگرم و محلول‌پاشي با آب خالص به عنوان عامل فرعي در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد اكثر صفات كمي شامل ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد شاخه فرعي، تعداد دانه در بوته، وزن تر و خشك كاسبرگ و عملكرد بيولوژيك بوته تحت تأثير تراكم معني‌دار شدند. بيشترين وزن تر و خشك كاسبرگ در هكتار از تراكم شش بوته در مترمربع به دست آمد، به طوري كه ميزان كاسبرگ خشك توليدي در تراكم شش بوته نسبت به تراكم دو بوته در مترمربع 200 درصد افزايش داشت. تأثير مصرف خاكي و محلول‌پاشي عناصر ريزمغذي افزايش معني‌داري را براي پارامترهاي تعداد غوزه، عملكرد بيولوژيك، وزن هزار دانه، تعداد شاخه فرعي، تعداد دانه در بوته، وزن تر و خشك كاسبرگ، ميزان آنتوسيانين و درصد پروتئين كاسبرگ نشان داد. بر اساس نتايج به دست آمده، به نظر مي‌رسد براي حصول حداكثر عملكرد كاسبرگ خشك، تراكم شش بوته توأم با محلول‌پاشي عنصر روي بتواند به عنوان تيمار مناسبي پيشنهاد گردد.