بررسي عملكرد و اجزاي عملكرد ذرت دانه‌اي تحت تأثير تاريخ كاشت و رقم در كشت زمستانه

كم آبي مهمترين مشكل كشاورزي منطقه بوده و كاشت ذرت تابستانه (كشت دوم) با مصرف بالاي آب همراه مي‌باشد، لذا به منظور صرفه‌جويي در مصرف آب و استفاده از بارش‌ها، كشت زمستانه ذرت مي‌تواند در افزايش توليد ذرت و كاهش فشار بر منابع آب منطقه بسيار با اهميت باشد. به منظور بررسي و تعيين مناسبترين تاريخ كاشت و هيبريد جهت كشت زمستانه ذرت دانه‌اي در مزرعه تحقيقات ارزوئيه آزمايشي طي دو سال پياپي 1388و 1389 به صورت اسپليت پلات در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با 4 تكرار انجام شد. در اين تحقيق تاريخ كاشت به عنوان عامل اصلي در 4 سطح (14 بهمن، 28 بهمن، 12 اسفند، 26 اسفند) و رقم به عنوان عامل فرعي در 4 سطح (تري‌وي‌كراس 600، تري‌وي‌كراس 647، سينگل‌كراس 704 و سينگل‌كراس 720) انتخاب گرديد. بر اساس نتايج حاصله بين تاريخ‌هاي مختلف كاشت از لحاظ عملكرد و اجزاي عملكرد دانه تفاوت معني‌داري وجود نداشت، هر چند تاريخ كاشت 26 اسفند از بيشترين ارتفاع بوته و قطر بلال برخوردار بود. بين هيبريدهاي مورد بررسي سينگل كراس 720 با عملكرد دانه 10.48 تن در هكتار نسبت به ساير هيبريدها برتري داشت كه اين برتري در مقايسه با سينگل كراس 704 (رقم شاهد آزمايش) به ميزان 2.02 تن در هكتار بود. هيبريد مذكور از لحاظ تعداد رديف دانه در بلال و قطر بلال بر ساير هيبريدها نيز برتري معني‌داري داشت. بر اساس نتايج حاصل از اين بررسي مي‌توان گفت كاشت ذرت زمستانه در محدوده تاريخ‌هاي كاشت 14 بهمن تا 26 اسفند در منطقه امكان پذير بوده ولي مناسبترين تاريخ كاشت نيمه دوم اسفند مي‌‎باشد. همچنين هيبريد سينگل كراس 720 از گروه ديررس مي‌تواند بعنوان يك رقم جديد در منطقه فوق معرفي گردد.