تأثير ميكوريزا و محلول‏پاشي با نانواكسيد آهن و روي بر عملكرد، درصد روغن و برخي صفات بيوشيميايي گلرنگ در شرايط محدوديت آبي

به‌منظور بررسي تأثير ميكوريزا و محلول‌پاشي با نانواكسيد آهن و روي بر عملكرد و برخي صفات بيوشيميايي گلرنگ رقم’پديده‘ در شرايط محدوديت آبي، آزمايشي در سال زراعي 1394 به‏صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه آزاد اسلامي واحد اردبيل اجرا شد. فاكتورهاي آزمايشي شامل كاربرد ميكوريزا اربوسكولار در دو سطح (مصرف و عدم‌مصرف ميكوريزا)، محلول‏پاشي نانواكسيد در چهار سطح (عدم‌استفاده از نانواكسيد، كاربرد نانواكسيد آهن، نانواكسيد روي و كاربرد توأم نانواكسيد آهن و روي) و سه سطح آبياري (آبياري كامل به‏عنوان شاهد، قطع آبياري در 50 درصد مراحل تكمه‏دهي و گلدهي به‏ترتيب محدوديت شديد و ملايم آبي) بود. نتايج نشان داد كه محدوديت آبي محتواي پرولين، فعاليت آنزيم‏هاي كاتالاز، پراكسيداز و پلي‏فنول‏ اكسيداز را افزايش داد. كاربرد ميكوريزا و محلول‏پاشي نانواكسيد آهن و روي اين صفات را تحت شرايط محدوديت آبي همانند آبياري نرمال بهبود بخشيد. مقايسه ميانگين‌ها نشان داد كه حداكثر عملكرد دانه (2278.52 كيلوگرم در هكتار) در تركيب تيماري آبياري كامل، كاربرد ميكوريزا و محلول‌پاشي توأم نانواكسيد آهن و روي و كمترين آن (834.25 كيلوگرم در هكتار) در آبياري تا مرحله تكمه‏دهي، عدم‌كاربرد ميكوريزا و عدم‌محلول‌پاشي به‏دست آمد. كاربرد ميكوريزا و نانواكسيد آهن و روي عملكرد دانه را 35.9 درصد در مقايسه با عدم‌كاربرد ميكوريزا و نانواكسيد آهن و روي تحت شرايط محدوديت شديد آبي افزايش داد. به‌نظر مي‏رسد كاربرد توأم ميكوريزا و نانواكسيد آهن و روي براي سودمندي توليد گلرنگ تحت شرايط محدوديت آبي قابل‌استفاده است.