تأثير سطوح نيتروژن و نيتروكسين بر وي‍ژگي‌هاي رشدي و كمّي گاوزبان اروپايي (Borago officinalis L.) در شرايط زابل

براي بررسي اثر وي‍ژگي‌هاي كمّي گياه دارويي گاوزبان اروپايي تحت تأثير سطوح نيتروژن و نيتروكسين، آزمايشي به‌صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار درسال زراعي 1390-1391 درمزرعه تحقيقاتي دانشگاه زابل اجرا شد. نيتروژن با چهار سطح (صفر،50 ،100 و 150 كيلوگرم در هكتار) عامل كرت اصلي و نيتروكسين با سه سطح (صفر، 0.5 ليتر در هكتار تلقيح بذر و 0.5ليتر در هكتار بصورت محلول پاشي) عامل كرت فرعي لحاظ شدند. براساس نتايج به‌دست آمده، برهم‌كنش تيمارهاي مورد بررسي، اثر معناداري بر ارتفاع بوته، ارتفاع گل آذين، تعداد برگ، تعداد گل در بوته، تعداد ساقه‌هاي فرعي، عملكرد خشك سرشاخه گلدار و عملكرد خشك بوته گاوزبان داشتند. بيشترين ارتفاع بوته، ارتفاع گل آذين، تعداد برگ، تعداد گل، تعداد ساقه‌هاي فرعي، عملكرد خشك سرشاخه گلدار و عملكرد خشك بوته با مصرف 100كيلوگرم نيتروژن در هكتار در شرايط تلقيح بذر با نيتروكسين و كمترين مقادير نيز در شرايط عدم كاربرد نيتروژن و نيتروكسين حاصل شد. بيشترين عملكرد خشك سرشاخه گلدار و بوته به‌ترتيب با 1168.11 و 9294.01 كيلوگرم در هكتار از كاربرد 100 كيلوگرم در هكتار نيتروژن در شرايط تلقيح بذر با نيتروكسين به‌دست آمد كه تقريباً 50 درصد افزايش نسبت به شاهد بود. در مجموع براي توليد گاوزبان در شرايط زابل استفاده از 100كيلوگرم در هكتار اوره و تلقيح بذر با نيتروكسين، مناسب به نظر مي‌رسد.