اثر سطوح سوپر جاذب آكوازورب بر رشد رويشي و زايشي نارنگي پيچ تحت شرايط تنش خشكي

با توجه به محدوديت منابع آب كشور ايران، به‌كارگيري روش‌هاي نوين حفظ و ذخيره آب، مانند استفاده از پليمرهاي سوپرجاذب در خاك، يكي از راه‌كارهاي مقابله با مشكل كم‌آبي مي‌باشد. به‌همين منظور، جهت بررسي تاثير سوپرجاذب بر رشد رويشي و زايشي نارنگي پيج در شرايط تنش خشكي، آزمايشي به‌‌صورت فاكتوريل بر پايه طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار در پژوهشكده مركبات و ميوه‌هاي نيمه‌گرمسيري رامسر در سال 1395 اجرا شد. فاكتورها شامل سه سطح تنش خشكي (100، 75 و 50 درصد ظرفيت زراعي) و پليمر سوپرجاذب (صفر، 0.25 و 0.5 درصد وزني) بودند. نتايج نشان داد با افزايش تنش خشكي ميزان نشت يوني، پرولين، تركيدگي ميوه و اسيديته قابل تيتراسيون (TA) افزايش يافت. همچنين در 50 درصد ظرفيت زراعي، مصرف 0.5 درصد سوپرجاذب، به‌ترتيب موجب افزايش معني‌دار 60، 15، 23 و 87.5 درصدي محتواي نسبي آب برگ، كلروفيل كل، پتانسيل آب برگ، عملكرد ميوه و كاهش معني‌دار 65 و 22 درصدي نشت يوني و كل مواد جامد محلول (TSS) نسبت به شرايط بدون مصرف سوپرجاذب شد. بنابراين به‌نظر مي‌رسد سوپرجاذب با نگهداري آب غير قابل استفاده، مي‌تواند تحمل‌پذيري مركبات را در مقابله با تنش رطوبتي افزايش ‌دهد.