اثر روش‌هاي مختلف تلقيح با باكتري‌ بومي افزاينده رشد بر صفات رويشي و عملكرد برنج (رقم ’طارم هاشمي‘) تحت تأثير سطوح مختلف كود پتاسيم

به‌منظور بررسي اثر باكتري بومي‌ فزآينده رشد Enterobacter sp. بر برخي صفات رويشي و عملكرد شلتوك برنج (رقم ’طارم هاشمي‘) آزمايشي در يكي از مزارع روستاي آقاملك شهرستان بابل در سال 1395 انجام شد. آزمايش به‌صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا شد. تيمارها شامل شش سطح كود سولفات پتاسيم (0، 25، 50، 75، 100 و 125 كيلوگرم در هكتار)، در كرت اصلي و روش‌هاي تلقيح در چهار سطح (عدم تلقيح بذر يا نشاء به‌عنوان تيمار شاهد، تلقيح بذر در خزانه، تلقيح ريشه نشاء و تلقيح همزمان بذر در خزانه و ريشه نشاء) در كرت فرعي بودند. نتايج نشان داد كه روش‌هاي مختلف تلقيح موجب افزايش ارتفاع بوته (1.25-2.54 درصد)، تعداد پنجه (11/7-16/5 درصد)، تعداد برگ در كپه (12/5-14/2 درصد)، شاخص سطح برگ (7/16-17/9 درصد) و عملكرد شلتوك (19/8-14/6 درصد) و تسريع وقوع مرحله گرده‌افشاني حدود يك روز نسبت به شاهد شدند. در اين آزمايش، آثار اصلي بر صفات مورد مطالعه معنا‌دار و اثر متقابل تيمارها غيرمعنا‌دار بود. روش‌ تلقيح توأم بذر در خزانه و ريشه نشاء با باكتري بر روش‌هاي ديگر برتري داشت. همچنين، با مصرف كود پتاسيم از صفر تا 125 كيلوگرم در هكتار مقدار تمامي صفات اندازه‌گيري شده به‌ويژه عملكرد شلتوك (18.2 درصد بيشتر از شاهد) افزايش يافت. درنتيجه، كاربرد باكتري و مصرف كود پتاسيم به‌طور جداگانه از طريق بهبود صفات رويشي به‌ويژه تعداد پنجه و تعداد برگ، به افزايش شاخص سطح برگ منجر شد. از جمله مؤلفه‌هاي مهم در جذب نور و تأثيرگذار بر ميزان كارايي فتوسنتز است و بدين ترتيب سبب بهبود عملكرد برنج شد.