واكنش سويا به مصرف سطوح مختلف نانوكود پتاسيم تحت شرايط قطع آبياري در دشت مغان

به‌منظور بررسي تأثير نانو كود پتاسيم بر رشد سويا در شرايط قطع آبياري، آزمايشي در سال‌هاي 1394 و 1395 به‌صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در دشت مغان انجام گرديد. عامل اصلي شامل چهار سطح قطع آبياري آبياري نرمال، قطع آبياري در طول رشد رويشي، قطع آبياري در طول گل‌دهي و قطع آبياري در طول پر شدن دانه و فاكتور فرعي شامل سه سطح نانو كود پتاسيم پنج، 10 و 15 كيلوگرم در هكتار بودند. نتايج نشان داد كه در تمامي مراحل قطع آبياري مصرف نانو كود پتاسيم موجب تخفيف اثر تنش خشكي شد، به‌طوري كه بيشترين مقدار عملكرد و اجزاء آن در تيمار شاهد و تحت تأثير قطع آبياري با مصرف 15 كيلوگرم در هكتار نانو كود پتاسيم حاصل شد. همچنين، بالاترين مقادير ارتفاع بوته (66 سانتي‌متر)، فاصله اولين غلاف از زمين (20 سانتي‌متر)، تعداد برگ در هر بوته (345) و تعداد شاخه‌هاي جانبي (19.66) در تيمار آبياري نرمال با مصرف 15 كيلوگرم نانوكود پتاسيم به‌دست آمد و كمترين آنها در تيمار قطع آبياري در طول رشد رويشي با مصرف پنج كيلوگرم نانو كود پتاسيم حاصل شد. علاوه بر اين، درصد روغن و پروتئين دانه به‌شدت تحت تأثير تنش خشكي به‌ويژه قطع آبياري در مرحله پر شدن دانه قرار گرفتند. با توجه به نتايج مي‌توان بيان كرد كه با مصرف 15 كيلوگرم در هكتار از نانو كود پتاسيم مي‌توان از اثرات ناشي از تنش خشكي بر عملكرد را به‌ويژه در مرحله پر شدن دانه در گياه سويا به‌مقدار 15 درصد كاهش داد.