ارزيابي تأثير سطوح كم آبياري بر عملكرد و اجزاي عملكرد ژنوتيپ‌هاي گلرنگ

به‌منظور بررسي تنش كم آبي بر عملكرد دانه و اجزاي عملكرد ژنوتيپ‌هاي گلرنگ، آزمايشي به صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه شهركرد، در بهار سال 1395 انجام شد. در اين پژوهش، تيمار‌ها شامل سه سطح آبياري براساس 100، 75 و 50 درصد نياز آبي گياه و ژنوتيپ‌هاي گلرنگ شامل سينا، محلي اصفهان و فرامان بودند. نتايج نشان داد تنش كم آبي موجب كاهش معني‌دار تعداد شاخه‌هاي جانبي در هر بوته، ارتفاع بوته، تعداد غوزه در بوته، تعداد دانه در غوزه، وزن هزاردانه، عملكرد دانه، درصد روغن، عملكرد روغن، زيست توده و شاخص برداشت شد. كمترين عملكرد دانه (1196 كيلوگرم در هكتار) و عملكرد روغن (313 كيلوگرم در هكتار) از تيمار تنش كم آبي50 درصد و بيشترين عملكرد دانه (2310 كيلوگرم در هكتار) و عملكرد روغن (659 كيلوگرم در هكتار) از تيمار 100 درصد نياز آبي به‌دست آمد. همچنين نتايج نشان داد در بين ژنوتيپ‌هاي گلرنگ از نظر صفات مورد مطالعه تفاوت معني‌داري وجود داشت به‌طوري كه بيشترين عملكرد دانه (1998 كيلوگرم در هكتار) و عملكرد روغن (561 كيلوگرم در هكتار) در ژنوتيپ سينا و كمترين عملكرد دانه (1659 كيلوگرم در هكتار) و عملكرد روغن (426 كيلوگرم در هكتار) در ژنوتيپ محلي اصفهان مشاهده شد. نتايج نشان داد تفاوت‏‌هاي موجود در بين ژنوتيپ‌‏ها از نظر صفات مورفولوژيك، درصد روغن و عملكرد روغن از مولفه‏هاي مهم بوده كه مي‏‌تواند در انتخاب ژنوتيپ‌‏ها و يا ارقام مناسب تحت شرايط خشكي از آن استفاده كرد.