تأثير كودهاي زيستي و شيميايي نيتروژن دار و فسفردار بر رشد، عملكرد و درصد اسيدهاي چرب گلرنگ دركشت مخلوط با باقلا

اين پژوهش با هدف مطالعه اثر كاربرد كودهاي شيميايي و زيستي بر خصوصيات رشدي، عملكرد و درصد اسيدهاي چرب گياه گلرنگ در كشت مخلوط با باقلا به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه تبريز در دو سال زراعي 13931394 و 13941395 انجام شد. تيمارهاي كشت خالص گلرنگ، خالص باقلا و مخلوط گلرنگ و باقلا با نسبت 1:1 و 2:1 به عنوان عامل اول و مصرف كود در چهار سطح عدم كاربرد كود، كاربرد 100 درصد كود شيميايي (اوره+ سوپرفسفات تريپل)، مصرف تلفيقي 30 و60 درصد كود شيميايي بعلاوه كودهاي زيستي (ازتوبارور 1 و فسفات بارور 2) به عنوان عامل دوم بودند. نتايج نشان داد كه بيشترين شاخص كلروفيل برگ، ارتفاع و تعداد شاخه فرعي در بوته به سيستم كشت مخلوط 1:1 و مصرف تلفيقي 60 درصد كود شيميايي بعلاوه كودهاي زيستي تعلق داشت. همچنين كاربرد تلفيقي كود زيستي بعلاوه 60 درصد كود شيميايي، عملكرد دانه، درصد روغن و اسيدهاي چرب لينولئيك و لينولنيك را افزايش داد. بيشترين ميزان نسبت برابري زمين در سيستم كشت مخلوط 1:1 به همراه مصرف تلفيقي كود زيستي بعلاوه 60 درصد كود شيميايي حاصل شد. افت عملكرد واقعي كل در هر دو سال زراعي در همه كشت‌هاي مخلوط بزرگتر از صفر بدست آمد كه نشان مي‌دهد سيستم كشت مخلوط نسبت به خالص نتيجه مثبتي بر عملكرد دانه داشت. در مجموع براي توليد گلرنگ با كميت و كيفيت بهتر، كاربرد تلفيقي كودهاي زيستي با شيميايي در شرايط كشت مخلوط با باقلا، مناسب به نظر مي رسد.