تاثير سطوح مختلف آبياري و كاربرد متانول و نانواكسيد آهن بر عملكرد و مولفه هاي پر شدن دانه آفتابگردان

به منظور بررسي تاثير سطوح آبياري، كاربرد متانول و نانواكسيد آهن بر عملكرد و مولفه‌هاي پر شدن دانه آفتابگردان، آزمايش فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه پژوهشي دانشگاه آزاد اسلامي واحد اردبيل در سال 1396 اجرا شد. فاكتورهاي مورد بررسي شامل كاربرد متانول (محلول پاشي با آب به ‌عنوان شاهد و كاربرد 20 و30 درصد حجمي متانول)، نانواكسيد آهن (محلول پاشي با آب به ‌عنوان شاهد، كاربرد 3/0، 6/0 و 9/0 گرم در ليتر نانواكسيد آهن) و سطوح آبياري (آبياري كامل به‌عنوان شاهد، قطع آبياري در مرحله گلدهي و قطع آبياري در مرحله پر شدن دانه) بودند. نتايج نشان داد بيشترين عملكرد دانه (2952 كيلوگرم در هكتار)، تعداد دانه پر در طبق (1121 دانه در طبق)، وزن هزار دانه (50 گرم)، سرعت، طول دوره و دوره موثر پر شدن دانه (به ترتيب 00239/0 گرم در روز و 42 و 33 روز)، شاخص كلروفيل (56) در شرايط آبياري كامل و در سطوح بالاي متانول و نانواكسيد آهن بدست آمد. بيشترين محتواي پرولين و قندهاي محلول (به ترتيب 1/11 ميكرو‌گرم در گرم وزن تر برگ و 72 ميلي‌گرم در گرم وزن تر برگ) در شرايط قطع آبياري در مرحله گلدهي و كاربرد مقادير بالاي متانول و نانواكسيد آهن و كمترين آنها در شرايط آبياري كامل و عدم كاربرد متانول و نانواكسيد آهن بدست آمد.