اثر عصاره مرزنجوش و آويشن‌كوهي بر عملكرد، اجزاي عملكرد و آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيداني كنجد تحت شرايط تنش كم‌آبي

اين پژوهش به‌منظور بررسي اثر محلول‌پاشي عصاره مرزنجوش و آويشن‌كوهي بر خصوصيات كمي و كيفي كنجد تحت شرايط تنش كم‌آبي در شرايط مزرعه به اجرا درآمد. آزمايش به‌صورت اسپليت پلات فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار انجام شد. تيمارهاي آزمايشي شامل 2 رژيم مختلف آبياري (هر 15 روز يك‌بار)و كم‌آبياري (هر 25 روز يك‌بار)، 3 سطح محلول‌پاشي مرزنجوش صفر، 40 و 60 درصد حجمي و 3 سطح محلول‌پاشي آويشن‌كوهي صفر، 10 و 20 درصد حجمي بود. نتايج نشان داد كه تنش كم‌آبي به‌طور معني‌داري سبب كاهش در شاخص‌هاي اندازه‌گيري شده در مقايسه با شرايط شاهد شد. همچنين نتايج نشان داد كه تنش كم‌آبي سبب كاهش درصد روغن و افزايش ميزان پروتئين و فعاليت آنزيم كاتالاز،آسكوربات پراكسيداز و سوپراكسيدديسموتاز شد. به‌طوركلي مشخص شد كه بيشترين شاخص‌هاي اندازه‌گيري شده مربوط به استفاده از عصاره 60 درصد حجمي مرزنجوش و 20 درصد حجمي آويشن‌كوهي بود. استفاده از عصاره آويشن و مرزنجوش تحت شرايط آبياري مناسب سبب افزايش 5/27 درصدي عملكرد دانه كنجد نسبت به تيمار شاهد شد ولي در شرايط تنش سبب افزايش 58 درصدي نسبت به تيمار شاهد شد، بنابراين مي‌توان اظهار داشت كه در شرايط كم‌آبي استفاده از عصاره آويشن و مرزنجوش مي‌تواند سبب القاي تحمل در گياه در مقابله با شرايط كم‌آبي شود بنابراين در مناطقي كه با شرايط كم‌آبي روبرو مي‌باشند مي‌توان جهت افزايش عملكرد استفاده از عصاره آويشن‌كوهي و مرزنجوش را پيشنهاد داد.