عملكرد و كيفيت علوفه‌ سيب‌زميني ترشي (Helianthus tuberosus) در فواصل مختلف برداشت

اين مطالعه با هدف تعيين اثر فاصله برداشت علوفه (رشد مجدد) بر صفات كمي و كيفي گياه سيب‌زميني ترشي به‌عنوان يك گياه علوفه اميدبخش اجرا شد. به اين منظور آزمايشي در قالب طرح بلوك‌ كامل تصادفي با سه تكرار و دو مشاهده در مزرعه تحقيقاتي مؤسسه تحقيقات علوم دامي كشور، كرج، طي سال‌هاي زراعي 941393 و 951394 انجام شد. تيمارهاي آزمايش در سال اول شامل سه فاصله برداشت (هر دو، سه و چهار ماه پس از سبز شدن يا رشد مجدد) و در سال دوم شامل چهار فاصله برداشت (هر يك، دو، سه و چهار ماه پس از سبز شدن يا رشد مجدد) بودند. در سال دوم كشت مجدد انجام نشد. بيشترين وزن خشك برگ، ساقه و كل علوفه در فاصله برداشت هر دو ماه به دست آمد. بيشترين سرعت رشد گياه و نسبي و دوام زيست‌توده به ترتيب در فواصل برداشت هر سه، چهار و دو ماه برداشت مشاهده گرديد. در سال دوم زراعي بيشترين ميزان پروتئين خام كل علوفه در فاصله برداشت هر يك ماه به دست آمد. بيشترين ميزان الياف نامحلول در شوينده اسيدي كل علوفه مربوط به فاصله برداشت هر چهار ماه بود. به‌طوركلي فاصله برداشت هر دو ماه به دليل عملكرد بالاي علوفه خشك (2056 گرم در مترمربع)، نسبت برگ به ساقه 53/0، پروتئين خام 50/12 درصد، كربوهيدرات‌هاي محلول در آب 89/3 درصد، الياف نامحلول در شوينده اسيدي و خنثي به ترتيب برابر 98/32 و 05/46 درصد بهترين تيمار براي توليد علوفه سيب‌زميني ترشي بود.