بررسي وضعيت كارآفريني سازماني در شركت هاي دولتي و خصوصي مبلمان چوبي

Investigating the status of enterprise entrepreneurship in public and private wooden furniture companies

با توجه به رقابت شديد، تغييرات سريع، نيازهاي جديد كاركنان و مشتريان و اصلاح شيوه هاي مديريت سنتي براي استفاده بهينه از قابليت هاي كاركنان، سازمان هاي امروزي بايد در راستاي بهبود و نهادينه سازي بسترهاي سازماني كارآفريني تلاش كنند. هدف تحقيق حاضر بررسي وضعيت كارآفريني سازماني در شركت هاي دولتي و خصوصي مبلمان و مقايسه آن ها از نظر وضعيت كارآفريني سازماني بود. به همين منظور مولفه هاي مختلف كارآفريني سازماني در آن ها انجام شد تا نقاط قوت و ضعف ها مشخص شوند و تصميم گيرندگان بتوانند با توجه به نتايج حاصل تصميم هاي مناسبي در راستاي ارتقاي كارآفريني سازماني اتخاذ كنند. با توجه به ماهيت موضوع و هدف تحقيق، اين پژوهش از نظر روش گردآوري داده ها توصيفي- پيمايشي و از نظر هدف كاربردي است. ابزار جمع آوري داده ها در اين پژوهش، پرسشنامه استاندارد شده (Margarita Hill (2003 بود و جامعه آماري شامل 963 نفر از سرمايه هاي انساني (606 نفر در شركت هاي خصوصي و 357 نفر در شركت هاي دولتي) در 14 شركت توليد مبلمان (12 شركت خصوصي و دو شركت دولتي) در استان تهران بود كه به صورت تصادفي و با رعايت انتساب متناسب (دولتي و خصوصي) و برحسب جدول كرجسي- مورگان حجم نمونه ها مشخص شد. براي تعيين پايايي پرسشنامه ها در اين تحقيق از روش آلفاي كرونباخ استفاده شد. براي مقايسه كارآفريني سازماني در دو حوزه بخش خصوصي و دولتي از آزمون t دو نمونه مستقل استفاده شد. ميانگين امتياز كارآفريني سازماني در شركت هاي دولتي 132/06 و در شركت هاي خصوصي 154/77 بود. انحراف معيار در شركت هاي دولتي 28/78 و در مورد شركت هاي خصوصي 25/76 بود. نتايج آزمون t مستقل نشان داد، مقايسه ميانگين كارآفريني سازماني بين دو گروه شركت هاي مبلمان دولتي و خصوصي در سطح % 99 معنادار است. با بررسي نتايج حاصل مي توان نتيجه گيري كرد كه شرايط كارآفريني در هر دو حوزه شركت هاي دولتي و خصوصي مبلمان ضعيف است و بايد راهبردهايي براي بهبود كارآفريني سازماني در شركت هاي دولتي و خصوصي مبلمان تعريف و اجرا شود. از جمله راهكارهاي قابل پيشنهاد براي ارتقاي كارآفريني سازماني در شركت هاي مورد مطالعه، تغيير نگرش مديران براي حركت در راستاي ارتقاي كارآفريني سازماني و توجه بيش از پيش به آموزش، تحقيق و توسعه و رشد سازماندهي شده نوآوري است.

Given the intense competition, rapid changes, new employee and customer requirements, and the modification of traditional management practices to optimize the capabilities of employees, today's organizations should work towards improving and institutionalizing entrepreneurial enterprise platforms. The purpose of this study was to investigate the status of enterprise entrepreneurship in public and private furniture companies and compare them with regard to the status of the entrepreneurial organization. To this end, various components of organizational entrepreneurship were conducted in order to identify strengths and weaknesses, and decision-makers could, taking into account the results, make appropriate decisions in order to promote organizational entrepreneurship. Regarding the nature of the subject and purpose of the research, this research is a descriptive-survey method in terms of data collection method. The data collection tool was a standardized Margarita Hill questionnaire (2003). The statistical population consisted of 963 human capital (606 individuals in private companies and 357 in government companies) in 14 furniture manufacturing companies (12 private companies and two public companies) in Tehran province, which was determined randomly and with proportional (public and private) assignments, and according to the Kregis-Morgan table, the sample size was determined. To determine the reliability of the questionnaires, Cronbach's alpha method was used in this research. Two independent samples were used to compare organizational entrepreneurship in two areas of the private and the public sector. The average enterprise entrepreneurship rating in government companies was 1.612 and in private companies were 154.77. Standard deviations in public corporations were 78.88 and for private companies were 76.25. The results of the independent t-test showed that the comparison of the mean of organizational entrepreneurship between the two groups of public and private furniture companies at the level of 99% is significant. By examining the results, it can be concluded that the conditions of entrepreneurship in both basins of public and private companies are poor furniture and strategies should be developed to improve organizational entrepreneurship in public and private companies. One of the recommended strategies for promoting organizational entrepreneurship in the companies studied is changing managers' attitudes toward moving towards promoting entrepreneurship and more attention to education, research and development, and the organized growth of innovation.