اثربخشي آموزش مبتني بر تعهد و پذيرش بر اضطراب اجتماعي و سازگاري اجتماعي پسران دبيرستاني شهر كرمان

the effectiveness of training based on commitment and acceptance on social anxiety and social adjustment in male high school students

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش مبتني بر تعهد و پذيرش بر اضطراب اجتماعي و سازگاري اجتماعي پسران دبيرستاني شهر كرمان انجام شد. طرح اين پژوهش نيمه آزمايشي پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل و آزمايش بود. جامعه آماري اين پژوهش را دانش آموزان پسر مدارس مقطع متوسطه دوره دوم شهر كرمان كه توسط مشاوران مدارس به دفتر مشاوره اداره آموزش و پرورش ارجاع داده شدند، تشكيل مي دهد كه تعداد آنها 110 نفر بود. نمونه مورد بررسي عبارتند از 30 دانش آموز مقطع متوسطه دوره دوم كه به صورت روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به دو گروه آزمايش (n=15) و گروه كنترل (n=15) تقسيم شدند. هر دو گروه قبل و بعد از اجراي فرآيند آموزش به پرسشنامه هاي اضطراب اجتماعي كانور و همكاران (2003) و مقياس سازگاري اجتماعي كاليفرنيا (1989) پاسخ دادند. تعداد جلسات آموزشي براي گروه آزمايشي 8 جلسه و هر هفته يك جلسه و هر جلسه 90 دقيقه تشكيل شد و گروه كنترل هيچ آموزشي را دريافت نكردند. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي آماري ميانگين، انحراف استاندارد و تحليل كواريانس استفاده شد. نتايج نشان داد آموزش مبتني بر تعهد و پذيرش بر اضطراب اجتماعي و سازگاري اجتماعي پسران دبيرستاني شهر كرمان در سطح P<0/01 تاثير دارد.

This study aimed to examine the effectiveness of training based on commitment and acceptance on social anxiety and social adjustment in male high school students in Kerman. Research design was quasi-experimental pretest-posttest design with random assignment. The population of this study consisted of male students in secondary schools in Kerman second period by school counselors were referred to counseling Education Department; the number of 110 was formed. The sample included 30 high school students in the second cycle randomly through the community and divided to experimental group (15) and control group (15). Both before and after the intervention to social anxiety questionnaire Connor et al. (2003) and California social adjustment scale (1989) responded. Number of training sessions for groups of 8 sessions per week, each session 90 minutes was formed a control group did not receive any training. The results showed training based on commitment and acceptance effects on social anxiety and social adjustment male high school students in Kerman.