اثربخشي بازي درمانگري با رويكرد كودك‌محور بر كاهش مشكلات بروني‌سازي شدۀ دانش‌آموزان

Effectiveness of child-centered play therapy on reducing behavioralized problems of students

پژوهش حاضر با هدف، بررسي اثربخشي بازي‌درماني با رويكرد كودك‌محور بر كاهش مشكلات بروني‌سازي‌شدۀ دانش‌آموزان 9-7 ساله انجام شد. پژوهش حاضر از نوع مطالعات شبه‌آزمايشي با پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بوده است. جامعۀ پژوهش را كليۀ دانش‌آموزان 9-7 ساله‌اي تشكيل دادند كه به دليل مشكلات رفتاري به مراكز مشاوره شهر تهران مراجعه كرده و در ارزيابي‌ها داراي مشكلات بروني‌سازي‌شده تشخيص داده شده بودند. با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس،30 دانش‌آموز كه طي مصاحبه تشخيصي با والدين، داراي مشكلات رفتاري تشخيص داده شده بودند، با استفاده از سياهۀ رفتاري كودك (CBCL) ارزيابي شدند. از ميان اين دانش‌آموزان، 10 نفر كه نمرۀ بالاتر از نمرۀ برش را كسب كردند، به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. در نهايت از اين تعداد 5 نفر به‌صورت تصادفي در گروه آزمايشي و 5 نفر در گروه كنترل قرار گرفتند. گروه آزمايشي تحت 16 جلسه بازي‌درماني كودك‌محور قرار گرفتند و گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكردند. بعد از اتمام مداخلۀ درماني گروه آزمايش، هر دو گروه دوباره با استفاده از سياهۀ رفتاري كودك (CBCL) به عنوان پس‌آزمون ارزيابي شدند. داده‌هاي به‌دست آمده با استفاده از مدل آماري تحليل كوواريانس تجزيه‌ و ‌تحليل شدند. يافته‌هاي حاصل از پژوهش نشان داد كه بازي‌درماني با رويكرد كودك‌محور به كاهش معنادار مشكلات بروني‌سازي شدۀ دانش‌آموزان منجر مي‌شود (01/0P≤). با توجه به نتايج پژوهش حاضر مي‌توان نتيجه گرفت كه بازي‌درماني كودك‌محور مؤثر بوده است و براي كاهش مشكلات رفتاري بروني‌سازي شده مي‌توان از اين مداخله استفاده كرد.

The purpose of this study was to investigate the effectiveness of child-centered game therapy on reducing the externalized problems of students. The present study was a quasi-experimental study with pre-test and post-test design with control group. The research population consisted of all 7-9 years-old students who were referred to counseling centers in Tehran due to behavioral problems and had been diagnosed in the evaluations with externalized problems. Using available sampling, 30 students who were diagnosed with behavioral problems during diagnostic interview with their parents, were evaluated by the Child Behavior Checklist (CBCL). From among these students, 10 were selected who scored higher than the cut score as sample group. Finally, 5 of them were randomly assigned to the experiment group and 5 were assigned to the control group. Experiment group received 16 sessions of child-centered play therapy, while the control group did not receive any intervention. After the intervention, the two groups were evaluated again using the Child Behavioral Checklist (CBCL) as the post-test. Data were analyzed by analysis of covariance (ANCOVA (statistical model. Findings showed that child-centered play therapy reduces externalizing problems of students (P<0.01). According to the results of this study, it can be concluded that child-centered play therapy has been effective and this intervention can be used to reduce the externalizing behavioral problems