گزينش لاين‎هاي اوتايپ چغندرقند مقاوم به بيماري ريزومانيا

در اصلاح چغندرقند لاين‎هاي اوتايپ نقش مهمي دارند زيرا از تلاقي آن‎ها با لاين‎هاي نرعقيم سينگل‎كراس‎هاي نرعقيمي به دست مي‎آيد كه به‌عنوان پايه مادري در تهيه رقم استفاده مي‎شوند. در اين بررسي از دو جمعيت اصلاحي منوژرم حامل ژن‎هاي كنترل كننده صفت اوتايپي و مقاومت به برخي بيماري‎هاي مهم چغندرقند، 36 لاين اوتايپ منوژرم مقاوم به ريزومانيا تهيه شد. لاين‎ها در سال 1392 از نظر مقاومت به بيماري ريزومانيا در خزانه آلوده در ايستگاه زرقان فارس در قالب طرح بلوك‎هاي كامل تصادفي با چهار تكرار ارزيابي شدند. در زمان برداشت، ريشه‎هاي هر كرت از نظر شدت علائم بيماري براساس مقياس 91 نمره‎دهي شدند. هم‎زمان كليه ژنوتيپ‎ها با استفاده از نشانگر مولكولي پيوسته با ژن مقاومت از نظر حضور ژن مقاومت آزمون مولكولي شدند. در ميان لاين‎هاي اوتايپ مورد بررسي، نمره آلودگي لاين‎هاي شماره 32302 و 32304 كمتر از شاهد مقاوم خارجي (رقم ايسلا) بود و در مجموع هجده لاين از نظر متوسط نمره آلودگي به‎همراه دو جمعيت والديني و شاهد مقاوم در يك گروه آماري قرار گرفتند. درصد حضور ژن براي شاهد مقاوم 92 و براي شاهد حساس صفر بود. در مجموع در 65 درصد موارد بين درصد حضور ژن و متوسط نمره آلودگي ژنوتيپ‎ها در مزرعه توافق وجود داشت.