بررسي اثر غلظت نفت در تصفيه پساب‌هاي نفتي شور به‌وسيله فرايند اسمز مستقيم

عمده‌ترين پساب صنايع نفت و گاز، آب همراه آن است كه تصفيه آن به‌منظور كاهش حجم و فراهم كردن شرايط مناسب براي كاربردهايي همچون كشاورزي مورد توجه است. از آنجا كه فناوري‌هاي غشائي نقش مهمي در جداسازي تركيبات محلول و قطرات روغن امولسيوني دارند، از فرايند غشايي اسمز مستقيم (FO) براي كاهش حجم اين پساب استفاده شد. اين فرايند، با استفاده از غشاي تخت سلولزي تجاري در يك سامانه آزمايشگاهي مورد بررسي قرار گرفت. شار آب در غلظت‌هاي مختلف شوري و نفت سنجيده شد و مورفولوژي و آبدوستي غشا پس از شار آب مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد با افزايش غلظت نمك‌هاي معدني معمول در آب همراه، از صفر تا 20 ميلي‌گرم در ليتر، شار آب از 11 به 6.6 ليتر در مترمربع در ساعت كاهش يافت. اين كاهش به‌دليل افزايش فشار اسمزي خوراك است. در حضور 1000 و 3000 ميلي‌گرم در ليتر نفت در خوراك آب ديونيزه، افزايش ويسكوزيته و چسبيدن قطرات نفت بر سطح غشا باعث كاهش 12 و 15 درصدي شار آب نسبت به شار آب ديونيزه شد. با اضافه كردن نفت به آب همراه با غلظت‌هاي مختلف نمك، كاهش بيشتر شار آب مشاهده شد كه اين كاهش به‌دليل افزايش فشار اسمزي خوراك و همچنين تغيير شرايط امولسيون نفتآب در حضور نمك بود. حضور نمك باعث افزايش كشش سطحي محلول و در نتيجه انعقاد قطرات نفت و گرفتگي بيشتر در غشا ‌شد كه در زمان‌هاي طولاني منجر به كاهش شار مي‌شود.