تحليل ريسك شبكه‌هاي جمع‌آوري رواناب شهري با استفاده از تصميم‌گيري چند معياره مكاني (مطالعه موردي: منطقه 11 تهران)

مديريت رواناب شهري و جمع‌آوري و هدايت آبهاي سطحي يكي از دغدغه‌هاي اصلي مسئولان و مديران امور شهري است. اجزاي متعدد شبكه زهكشي رواناب، ارتباط تنگاتنگ عملكرد اجزا با يكديگر و ارتباط اين شبكه با دارايي‌هاي فردي و اجتماعي در شهرها، منجر به پيچيدگي مديريت آن مي‌شود. به‌طور كلي ريسك آبگرفتگي تحت تأثير عوامل متعددي است كه مديريت يكپارچه اين عوامل، مسئله مديريت رواناب شهري را به يك مسئله چند معياره تبديل مي‌كند. در اين پژوهش روشي جامع به‌منظور مديريت ريسك شبكه‌هاي جمع‌آوري آبهاي سطحي ارائه شد. اقدامات لازم به‌منظور پياده‌سازي اين روش شامل مدل‌سازي منطقه مورد مطالعه در نرم‌افزار Autodesk SSA، است و شامل تعريف لايه‌هاي هيدرولوژيكي و هيدروليكي، اجتماعي، ترافيكي، زيست‌محيطي، سيماي شهري و سازه‌اي و زيرلايه‌هاي لازم، استخراج وزن آنها با استفاده از نظرات متخصصان امور شهري و با استفاده از روش تصميم‌گيري چندمعياره AHP و در نهايت تهيه نقشه ريسك آبگرفتگي در كانال‌ها با استفاده از قابليت‌هاي GIS و روش‌هاي تصميم‌گيري چند معياره SAW و TOPSIS به‌صورت مكاني است. اجراي روش ارائه شده در اين پژوهش‌ در مورد كانال‌هاي درجه 3 و 4 منطقه 11 شهرداري تهران نشان دهنده ريسك آبگرفتگي زياد و خيلي زياد براي 6 تا 9 درصد طول كل كانال است.