شبيه سازي هيدروليكي تاثير احداث دايك ها در كاهش سطح تبخير؛ مطالعه موردي: درياچه اروميه

در مقاله حاضر، مخزن درياچه اروميه به كمك نرم افزار SURFER به صورت سه بعدي مدل شده و نمودار حجمسطح درياچه در ترازهاي مختلف محاسبه شده است. سپس با محاسبه تبخير، دبي جريان هاي سطحي و زيرزميني وارده به درياچه، ميزان بارش و ساير عوامل تاثيرگذار، بيلان هيدرولوژيكي درياچه به روش پويايي سيستم ها مدل شده است. حسن استفاده از روش پويايي سيستم ها، توانايي لحاظ بازخوردها و اثرات برگشتي به صورت پويا است. براي انجام محاسبات مربوط به بيلان از نرم افزار VENSIM استفاده گرديده است. پس از بررسي نتايج بيلان درياچه، مشاهده مي شود كه به سبب موقعيت خاص حوضه، مهمترين عامل خروج آب از درياچه، تبخير سطحي مي باشد؛ بنابراين احداث دايك مي تواند تاثير بسزايي را در كاهش سطح تبخير درياچه ايفا نمايد. در اين راستا سه سناريو مكاني براي محل احداث دايك ها پيشنهاد شده است و تاثير هر دايك در جهت كاهش سطح تبخير و بيلان هيدرولوژيكي مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج حاكي از آن است كه با احداث دايك در سناريوي اول، پس از 65 ماه، تراز درياچه به 1274متر (تراز اكولوژيك) مي رسد كه براي رسيدن به اين تراز در سناريوي دوم، 120 ماه نياز است. در سناريوي سوم در مدت 10 سال، تراز درياچه از 1272 متر فراتر نمي رود.