ارزيابي پارامترهاي كيفي آب زيرزميني با استفاده از GIS و زمين‌آمار (مطالعه موردي: دشت اروميه)

در اين تحقيق، هدف ارزيابي دقت روش‌هاي درون‌يابي جهت پيش‌بيني پراكنش مكاني تعدادي از شاخص‌هاي كيفي آب زيرزميني دشت اروميه مي‌باشد. در ابتدا داده‌هاي كيفي 20 حلقه چاه در سال آبي 1393-1380 آناليز شيميايي گرديد. آزمون كلوموگروف اسميرنوف نشان داد كه داده‌ها نرمال نبوده و درنتيجه جهت نرمال‌سازي از تبديل باكس كاكس استفاده شد سپس با استفاده از نرم‌افزار GIS بهترين مدل واريوگرام به ساختار فضائي داده‌ها برازش داده شد. نتايج نشان داد كه براي پارامترهاي كيفي، مدل‌هاي دايره‌اي، كروي و نمايي بهترين مدل نيم تغيير نماها مي‌باشند. سپس تغييرپذيري آن‌ها با روش‌هاي مختلف درون‌يابي همچون كريجينگ و عكس مجذور فاصله با توان‌هاي يك، دو و سه موردبررسي قرار گرفت. نقشه‌هاي پهنه‌بندي پارامترهاي كيفي با روش كريجينگ ساده در محيط نرم‌افزار ArcGIS ترسيم گرديد. همچنين آبخوان دشت ازلحاظ مصارف كشاورزي و شرب با استانداردهاي ويل كاكس و شولر موردبررسي قرار گرفت. نتايج استاندارد ويل كاكس نشان داد كه آب 40 درصد از چاه‌هاي واقع در اين دشت داراي آب‌شور و قابل‌استفاده براي كشاورزي بوده و نتايج دياگرام شولر حاكي از كيفيت خوب و قابل قبول آب زيرزميني دشت براي شرب را تأييد كرد.