مدل هيدرولوژيكياقتصادي مبتني بر رويكرد شبيه‌سازيبهينه سازي براي طراحي بهينه طرحها و سياستهاي توسعه منابع آب حوضه آبريز رودخانه حله

موضوع اين مقاله توسعه يك مدل هيدرولوژيكياقتصادي مبتني بر رويكرد شبيه‌سازيبهينه‌سازي با هدف تعيين سيماي بهينه توسعه منابع آب حوضه آبريز رودخانه حله (شاپوردالكي) واقع در جنوب ايران براي يك افق برنامه‌ريزي بلندمدت مي‌باشد. براي بهينه‌سازي از الگوريتم بهينه‌سازي دسته ذرات (PSO) و براي شبيه‌سازي از تركيب نرم‌افزار تخصيص آب WEAP با سه ماجول محاسباتي رونديابي نمك (شوري) منابع آب و خاك، توليد محصول و اقتصادي استفاده مي‌شود. در نهايت از مدل توسعه‌يافته براي بهينه‌سازي اقدامات و طرحهاي زيرساختي (ساخت سدها وشبكه‌هاي آبياري و بكارگيري تكنولوژي‌هاي مدرن آبياري) و همچنين سياستهاي بهره‌برداري (الگوي كشت، استراتژي آبياري و آبشويي و قواعد بهره‌برداري مخازن و تخصيص آب) استفاده مي‌شود. نتايج كاربرد مدل در خصوص حوضه آبريز حله ساخت سدهاي چروم، دالكي و نرگسي، با حجم نرمال مخزن به ترتيب برابر 5/43، 5/305 و 8/76 ميليون مترمكعب را پيشنهاد مي‌نمايد كه در اثر اجراي آن منافع خالص كل حوضه حاصل از كشاورزي در حدود 18% افزايش مي‌يابد و عليرغم آن ارزش اقتصادي آب تحت شرايط گزينه بهينه توسعه نسبت به وضع موجود كاهش مي‌يابد. همچنين استراتژي آبياري و آبشويي بهينه بدست آمده نشان داد، مقدار كل نياز ناخالص آب در شرايط توسعه بهينه حدود 35 درصد نسبت به شرايط وضع موجود كاهش خواهد يافت.