بررسي تاثير ميدان مغناطيسي بر رسوب گذاري آب شهري بيرجند

فناوري مغناطيسي نمودن آب و اثر آن بر خصوصيات شيميايي و فيزيكي آب يكي از موضوعات بحث برانگيز در دو دهه اخير بوده است. تحقيق حاضر به بررسي اثر مغناطيس بر رسوبگذاري آب شهري بيرجند با استفاده از انديس رايزنر و انجام دو آزمايش متفاوت مي پردازد. در آزمايش اول، به منظور بررسي تغييرات ساعتي جامد باقي مانده در بوته‌هاي چيني، پايلوتي طراحي گرديد كه آب از يك مخزن با عبور از ميان آهنربا به درون مخزن دوم ريخته شود. سپس آزمايش TDS در 4 حالت بدون عبور، يك، سه و پنج بار عبور از مغناطيس، بر روي آب انجام گرفت. در آزمايش دوم، رسوب ايجاد شده در دستگاه بخور توسط آب شهري در حالت با و بدون آهنربا انجام گرفت. نتايج نشان داد مغناطيس بر روي شيمي آب (در ارتباط با رسوب) تاثير قابل ملاحظه اي ندارد و باعث تغيير اندكي در شاخص رايزنر گرديد. در بوته هاي چيني پس از بخار شدن آب، مقدار رسوب كاهش معناداري نيافت و TDS در عبورهاي مختلف از مغناطيس در حدود mg/L 850 بود و مطابق تحليل آماري به روش توكي، تمامي ميانگين ها در يك رده قرار گرفتند. اما بر روي الكترودهاي دستگاه بخور رسوب كمتر (كاهش 43 درصدي) و نرم تري تشكيل شد.