بررسي آزمايشگاهي عملكرد هيدروليكي دهانه هاي آبگير مشبك تسمه اي در شبكه هاي سيلابروي شهري

در دهه‌هاي گذشته بسياري از شهر‌هاي شمالي ايران به‌دليل قرار گرفتن در اقليم معتدل همواره در معرض بارندگي‌هاي شديد قرار داشته‌اند كه از مهم‌ترين اثرات نا‌مطلوب آن‌ها آب‌گرفتگي معابر شهر‌ها، اختلال در عبور و مرور عابرين پياده و وسايل نقليه و ورود خسارت به اموال عمومي و خصوصي بوده است. يكي از علل بروز آبگرفتگي، عملكرد هيدروليكي نا‌مناسب دهانه‌هاي آبگير در شبكه سيلابرو و انسداد و گرفتگي آن‌ها است. در اين مقاله عملكرد هيدروليكي دهانه‌هاي آبگير مشبك تسمه‌اي رايج در شبكه‌هاي سيلابرو شهري و اثر زاويه قرار‌گيري تسمه‌ها بر ضريب تخليه و راندمان هيدروليكي مورد بررسي قرار گرفته است. دهانه آبگير مشبك در دو آرايش تسمه‌هاي طولي و عرضي ساخته شده و در ورودي آبگير مشبك از 5 زاويه مختلف تسمه و دو شيب عرضي مجراي اصلي استفاده شد. همچنين اثر شدت جريان بر ميزان آبگيري با اعمال 6 دبي مختلف مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج 120سري آزمايش نشان داده است كه آرايش طولي تسمه‌ها نسبت به آرايش عرضي از ضريب تخليه و راندمان هيدروليكي بيشتري بر‌خوردار است و ميزان افزايش ضريب تخليه در آبگير‌هاي تسمه‌اي طولي نسبت به تسمه‌اي عرضي در دو وضعيت بدون شيب عرضي و با شيب عرضي 2 درصد به‌ترتيب 52 و 70 درصد مي‌باشد و اگرچه زاويه قرار‌گيري تسمه‌ها تاثير ناچيز‌ي بر ضريب تخليه دارد زاويه تسمه 45 درجه در ميان آبگير‌هاي تسمه‌اي طولي و عرضي عملكرد بهتري دارد. همچنين با افزايش دبي، راندمان هيدروليكي آبگير‌هاي مشبك كاهش مي‌يابد.