حل معكوس مدل‌هاي آب زيرزميني - رويكرد غيرمستقيم

هدف اصلي مطالعه حاضر، ارائه ساختار و روشي براي واسنجي مدل‌هاي آب زيرزميني است. واسنجي خودكار با رويكرد غيرمستقيم مد نظر قرار گرفته و مسئله معكوس در مدل‌سازي آب زيرزميني به‌صورت يك مسئله بهينه‌سازي تعريف شده است. براي حل اين مسئله بهينه‌سازي غيرخطي از الگوريتم ژنتيك استفاده گرديده است. كمينه‌سازي جذر ميانگين مربع اختلاف ميان مقادير تراز سطح آب مشاهداتي و تراز متناظر محاسبه شده در نرم‌افزار MODFLOW به‌عنوان معيار واسنجي و ارزيابي تعيين شده است. مقادير هدايت هيدروليكي و آبدهي ويژه (با ناحيه‌بندي معلوم) نيز به‌عنوان پارامترهاي مدل در نظر گرفته شده است. با ايجاد تغييراتي در كدهاي اصلي برنامه MODFLOW2005 و افزودن الگوريتم ژنتيك به آن، يك برنامه بهينه‌سازي (MF2005GA_P) به زبان فرترن 90 تهيه شده است كه به‌دليل تبادل داخلي متغيرهاي اصلي (مانند RMSE)، كاهش محسوسي در مدت زمان اجراي برنامه نسبت به رويكرد اتصال كدهاي شبيه‌سازي و بهينه‌سازي حاصل نموده است. اين برنامه بر اساس يك مدل فرضي، توسعه يافته و به‌صورت اوليه مورد ارزيابي قرار گرفته است. در ادامه آبخوان ابهر به‌عنوان مطالعه موردي انتخاب و عملكرد برنامه در مقياس واقعي مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج اين روش، كاهش حدود 40 درصدي RMSE را نسبت به نتايج واسنجي با روش سعي و خطا، نشان داده است.