معرفي رژيم جامع اكولوژيكي در شرايط كمبود داده براي تعيين حق آبه زيست محيطي رودخانه‌ها

جريان رودخانه‌ها رژيمي پويا و ديناميك بوده و از اجزاي مختلفي تشكيل شده است. جريان‌هاي كم، سيلاب‌هاي كوچك و سيلاب‌هاي بزرگ بخش‌هاي مهمي از اين جريان را تشكيل مي‌دهند و نقش خاصي را در سلامت محيط‌زيست رودخانه‌ها ايفا مي‌كنند. تا كنون در بهره‌برداري از رودخانه‌هاي كشور بدون توجه به نقش اين اجزا جريان ثابتي به محيط‌زيست رودخانه اختصاص داده شده است كه مي‌تواند خطرات زيست‌محيطي زيادي به دنبال داشته باشد. در اين مقاله با برداشت از ايده روش اجزاي سازنده به توسعه يك روش جامع نگر در شرايط كمبود داده پرداخته شده و با تعريف معيارهاي مورد نياز، جريان‌هاي زيست محيطي رودخانه به عنوان مهمترين اجزاي رژيم اكولوژيكي انتخاب شدند. در اين تحقيق معيارهاي مورد استفاده براي تعريف آستانه‌هاي مورد نياز براي تعيين رژيم جريان مطلوب عبارت بودند از: فراهم آوردن شرايط مناسب هيدروليكي براي موجودات زنده درون رودخانه، حفظ مورفولوژي بستر رودخانه، حفاظت از شكل آبراهه اصلي، نگهداري از پوشش گياهي اطراف رودخانه و همسويي با اقليم حاكم بر حوضه آبريز . براساس نتايج، درصورت استفاده از جريان رودخانه براي شرب و صنعت دبي حاصل از روش هيدروليكي حداكثر انحنا، و در صورت تامين آب كشاورزي، تركيبي از حداقل دبي تاريخي و دبي حاصل از روش Q95، براي حفظ شكل و مرفولوژي رودخانه و همچنين دبي شستشو سيلاب 2 ساله و براي تغذيه سيلابدشتها سيلاب 5 ساله درنظر گرفته شد. بدين‌ترتيب نتيجه اين تحقيق معرفي رژيم جامع اكولوژيكي با تعريف آستانه‌هاي لازم در شرايط كمبود داده براي حفظ يك رودخانه سالم در چهارچوب مديريت جامع حوضه آبريز مي‌باشد.