برنامه‌ريزي تخصيص بهينه منابع آب در سطح حوضه آبريز با استفاده از تلفيق مدل شبيه‌سازي MODSIM و الگوريتم بهينه‌سازي فاخته (COA)

تخصيص منابع آب با اطمينان‌پذيري مطلوب و رعايت اولويت‌هاي تخصيص به نيازهاي آبي نيازمند مديريت يكپارچه حوضه آبريز (Integrated River Basin Management) مي‌باشد. با توجه به پيچيدگي‌هاي اين موضوع، استفاده از مدل‌هاي برنامه‌ريزي منابع آب در سالهاي اخير بسيار كارگشا بوده است. در اين راستا در تحقيق حاضر، مسأله بهره‌برداري بهينه از منابع آب حوضه آبريز گرگانرود با استفاده از تلفيق مدل MODSIM بعنوان مدل شبيه‌ساز و الگوريتم بهينه‌سازي فاخته (Cuckoo Optimization Algorithm) بعنوان الگوريتم بهينه‌ساز و توسعه مدل COA-MODSIM مورد تحليل و بررسي قرار گرفته است. تابع هدف مسأله در يك حالت حداكثر سازي حجم تأمين نيازها و در حالتي ديگر حداكثر سازي اعتمادپذيري تأمين و متغيرهاي تصميم مقادير رهاسازي از مخازن موجود در حوضه گرگانرود (سدهاي بوستان، گلستان و وشمگير) مي‌باشند. نتايج بدست آمده حاكي از عملكرد قابل قبول رويكرد شبيه‌سازي بهينه‌سازي مورد استفاده در تحقيق براي حل مسأله برنامه‌ريزي تخصيص بهينه منابع آب در سطح حوضه آبريز مي‌باشد. بررسيها نشان مي‌دهند كه درشرايط رويكرد شبيه‌سازي‌ بهينه‌سازي نسبت به شبيه‌سازي وضع موجود، ميزان تامين نيازهاي آبي حوضه با لحاظ جريانهاي آب برگشتي در حدود 36 % افزايش و جريان خروجي از حوضه در حدود 24% كاهش مي‌يابد. اين نتايج بيانگر اهميت اتخاذ سياستهاي بهره‌برداري بهينه از مخازن سيستم به منظور افزايش ميزان تأمين نيازهاي آبي و كاهش اتلاف منابع آبي در سطح حوضه آبريز مي‌باشد.