تأثيرپذيري رشد مهارتهاي زباني دانش‌آموزان دوزبانه از مراحل الگوي مديريت آموزش فلسفه براي كودكان با محوريت اجتماع پژوهشي

Improving Bilingual Students’ Language Skills through the Use of Teaching Model in Philosophy for Children and Community of Enquiry

اين پژوهش با هدف بررسي تأثير اجراي مراحل الگوي مديريت آموزش فلسفه براي كودكان با محوريت اجتماع پژوهشي بر رشد مهارتهاي زباني (گوش دادن‌‌، سخن گفتن‌‌، خواندن و نوشتن) دانش‌آموزان دوزبانه تركمن به روش نيمه‌آزمايشي از نوع پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل انجام شده است. جامعه آماري پژوهش شامل همۀ دانش‌آموزان دوزبانه كلاسهاي پايه سوم مقطع ابتدايي استان خراسان شمالي بود كه از ميان آنها در مجموع 52 دانش‌آموز پسر در دو كلاس آزمايش و كنترل و 51 دانش آموز دختر در دو كلاس آزمايش و كنترل (در مجموع نمونه‌اي مشتمل بر 103 نفر) به شيوه خوشه‌اي چندمرحله‌اي‌‌ تصادفي انتخاب شدند. داده‌هـاي مهارتهاي زباني با آزمون محقق ساخته گردآوري شده است. روايي اين آزمون را صاحبنظران تأييد و اعتبار آن با ضريب آلفاي كرونباخ، ضريب تنصيف و ضريب بازآزمايي محاسبه شده است. با تأييد آماري برابري مهارتهاي زباني دو گروه كنترل و آزمايش در آغاز، گروه آزمايش در كارگاه 20 جلسه‌اي (هفته‌اي دو جلسه) براساس كتاب داستاني «پيكسي» آموزش ديدند. كلاسداري در گروه آزمايش با الگوي مديريت آموزش فلسفه براي كودكان با محوريت اجتماع پژوهشي بود. نتايج آمار توصيفي و استنباطي در مقايسه دو گروه آزمايش و كنترل با استفاده از ميانگين، انحراف معيار و نيز تحليل كوواريانس تأثير معنادار مثبت الگوي يادشده را بر رشد مهارتهاي زباني گوش دادن‌‌، سخن گفتن‌‌، خواندن و نوشتن نشان داد. افزايش مهارتهاي زباني دو جنس (دختر و پسر) از نظر آماري برابر بود. بنابراين گنجاندن الگوي يادشده در برنامه‌هاي درسي رسمي زبان آموزي دانش آموزان دو زبانه كشورمان توصيه مي­‌شود.

To help Turkmen bilingual students improve their language skills of listening, speaking, reading, and writing, it was hypothesized that if the method used in teaching these skills were the same as that used in teaching philosophy to children revolving around the notion of community of enquiry, students’ language skills would develop. To test this hypothesis, a cluster sample of 103 third graders, selected in stages from among all third graders in North Khorasan Province, was divided into two groups of experimental and control with equal number of boys and girls in each group. All groups were pretested on language skills using a test constructed for this purpose and with adequate validity and internal consistency. The experimental groups went through a twenty-session course wherein the said model was utilized, while the control groups spent the time learning the skills regularly. All groups were post-tested. Data analyses revealed that the experimental groups’ skills improved much better than those of the control groups. No significant difference was observed between male and female students. Hence, the use of this method is recommended.