ارزيابي ساختار ژنتيكي شتر با استفاده از روش هاي PCA و خوشه بندي سلسله مراتبي

الگوهاي حاصل از داده هاي مولكولي مي توانند جهت شناسايي ارتباط ميان جمعيت هاي يك گونه به كار گرفته شوند. در ايران، شتر به عنوان يكي از منابع مهم جهت تامين شير، گوشت و الياف كاربرد گسترده اي دارد. با استفاده از 8 جفت نشانگر ريزماهواره (YWLL08، VOLP03، VOLP08، YWLL38، CVR01، YWLL44، VOLP32 وVOLP67 ) ساختار و فاصله ژنتيكي جمعيت 81 نفره شتر، ارزيابي گرديد. با استفاده از روش نمكي بهينه يافته، DNA ژنومي شترها استخراج و تكثير جايگاه هاي ريزماهواره از طريق واكنش زنجيره اي پليمراز با موفقيت انجام شد و فرآورده هاي حاصل روي ژل پلي آكريل آميد 8% واسرشته ساز الكتروفورز شدند. بيشترين فاصله ژنتيكي بين جمعيت شهربابك و صحراي جهاد (56/0) و كمترين آن بين دو جمعيت رفسنجان (11/0) مشاهده گرديد. نتايج PCA به بهترين شكل تعداد گروه هاي ژنتيكي موجود در مجموعه داده ها را توجيه كرد و نشان داد كه كل نمونه ها به 3 مولفه اصلي تفكيك شدند. هم چنين نتايج خوشه بندي سلسله مراتبي نشان داد كه در اولين سطح خوشه بندي، جمعيت هاي شهربابك، رفسنجان 1 و رفسنجان 2 در خوشه مشتركي قرار دارند و جمعيت شمشيرآباد خوشه متمايز ديگري را به خود اختصاص داده است، در حالي كه جمعيت صحراي جهاد در يك خوشه كاملا مستقل قرار گرفته است. در كل نتايج حاصل از اين مطالعه نشان دهنده مطابقت خوشه بندي ژنتيكي جمعيت ها با فواصل جغرافيايي آنهاست.