بيان فاكتور رشد استخواني نوتركيب انساني2 (rhBMP2) در ريشه هاي موئين تراريخت توتون

با توجه به افزايش جمعيت جهان، امروزه تقاضا براي توليد پروتئين هاي نوتركيب در بافت هاي گياهي در حال افزايش است. ريشه هاي موئين بخاطر زيست توده و ثبات ژنتيكي بالا به عنوان بافت هدفي مناسب مدنظر مي باشند. گليكوپروتئين تنظيمي BMP2، به عنوان يكي از مهمترين فاكتورهاي رشد با كاربرد درماني و تحقيقاتي در مهندسي بافت مطرح مي باشد. انتخاب ميزبان گياهي مناسب، بافت مطلوب و سازه ژني مناسب، از عوامل مهم در بالا بردن ميزان توليد پروتئين نوتركيب است. در راستاي حصول اين هدف، در مطالعه حاضر توليد پروتئين نوتركيبBMP2 در ريشه هاي مويينه تراريخت گياهان توتون و كلزا مورد بررسي قرار گرفت. براي تهيه سازه ژني، در بالادست ژن BMP2، توالي هايUTR) TMV (5′و KOZAK جهت افزايش بيان و در پايين دست ژن، توالي شش تايي هيستيديني جهت تخليص پروتئين و تواليKDEL بعنوان سيگنال نگهدارنده پروتئين درشبكه اندوپلاسمي تعبيه شدند. اين توالي ژني تحت كنترل پيشبرنده CaMV 35Sبيان شد. براي انتقال سازه ژني مذكور به ريز نمونه هاي برگي توتون يك ماهه به عنوان گياه مدل و انتهاي كوتيلدوني كلزا شش روزه به عنوان يك گياه زراعي از باكتري Agrobactrium rhizogenes استفاده گرديد. پس از رشد ريشه هاي موئين و غربالگري آن ها به روش PCR ، تاييد درسطح رونويسي با روش RT-PCR انجام گرفت. در عين حال، تاييد بيان پروتئين نوتركيب در ميزبان با روش هاي آزمون الايزا و لكه گذاري وسترن صورت پذيرفت. نتايج اين تحقيق بيان گر كارايي بالاي سيستم ريشه هاي مويينه براي توليد فاكتورهاي نوتركيب درماني مي باشد، كه استفاده از آنها را در رآكتورهاي زيستي مطرح مي سازد.