مدلسازي عددي تقاطع غير هم‌سطح تونل هاي حفاري شده به روش مكانيزه

با افزايش روز افزون سازه هاي زيرزميني، احداث اين سازه ها در مجاورت يكديگر به ويژه ساخت يك تونل جديد در نزديكي تونل پيشين در محيط‌هاي شهري امري اجتناب ناپذير خواهد بود. در بخشي از مسير احداث قطعه شرقي-غربي تونل خط 7 متروي تهران، ماشين حفاري مكانيزه با فاصله 2.25 متر از بالاي تونل انتقال پساب ابوذر عبور مي كند. در مقاله حاضر جهت بررسي اندركنش بين دو تونل، مدلسازي عددي سه‌بُعدي با استفاده از نرم‌افزار FLAC3D انجام شده است. به اين منظور ابتدا فرايند حفاري مكانيزه تونل ابوذر مدلسازي شده، سپس اثر حفر مرحله اي تونل متروي خط 7 بر سيستم نگهداري تونل ابوذر بررسي شده است. تاريخچه تغييرات نيروهاي داخلي، لنگرهاي خمشي و تغيير مكان‌هاي سازه پوشش تونل ابوذر ارائه شده و مورد بررسي قرار گرفته است و توصيه هاي مهندسي در تحليل تونل هاي متقاطع غير هم سطح ارائه شده است. نتايج حاصل از مدلسازي نشان مي دهد كه پس از حفاري تونل مترو، سيستم نگهداري تونل ابوذر به دليل افزايش ناحيه پلاستيك و آزاد سازي تنش، به سمت بالا جابجا خواهد شد. اين جابجايي سبب ايجاد نيروهاي داخلي بيش از مقادير مجاز طراحي شده در لاينينگ تونل ابوذر خواهد شد.