مكان¬يابي QTLهاي دخيل در تحمل شوري در جمعيعت برنج ايراني در مرحله جوانه زني

هدف: هدف از پژوهش حاضر، تهيه نقشه پيوستگي نشانگر‌هاي SSR و ISSR در جمعيت برنج ايراني و مكان¬يابي QTLهاي دخيل در تحمل شوري و همجنين ارزيابي تحمل ژنوتيپ‌هاي مورد بررسي به تنش شوري بود. مواد و روش¬ها: به منظور شناسايي QTL¬هاي تحمل به تنش شوري آزمايشي در مرحله جوانه¬زني بر روي يك جمعيت برنج ايراني (حاصل از تلاقي اهلمي طارم × ندا) به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك¬هاي كامل تصادفي با سه سطح تيمار شوري NaCl (0، 12، 22 دسي‌زيمنس بر متر) و سه تكرار انجام شد. نتايج: اختلاف بين لاين¬هاي جمعيت در سطوح مختلف شوري براي كليه صفات مرتبط با جوانه¬زني معني¬دار بود. در شرايط نرمال، 4، 1، 2 و 1 QTLبه ترتيب براي وزن ريشه¬چه، وزن ساقه¬چه، درصد جوانه¬زني و سرعت جوانه¬زني رديابي شد. در تنش شوري 12 دسي¬زيمنس بر متر به ترتيب 1، 1، 1، 2، 1 و 1 QTLبراي وزن گياهچه، وزن ساقه¬چه، طول ريشه¬چه، طول كلئوپتيل، درصد جوانه¬زني و سرعت جوانه¬زني مشخص شد و در شوري 22 دسي¬زيمنس بر متر، به ترتيب 2، 1، 1 و 1 QTL براي وزن ريشه¬چه، طول گياه¬چه، درصد جوانه¬زني و سرعت جوانه¬زني مكان¬يابي شد. نتيجه گيري: QTLهاي بزرگ اثر در اين پژوهش نقش مهمي را در تحمل به شوري ايفا نمودند و مي¬توانند در برنامه¬هاي انتخاب به كمك نشانگر جوانه¬زني برنج در شرايط شور مورد بررسي قرار گيرند.