روش‌هاي شناسايي و مداخله‌هاي درماني اختلال پس از ضربه در كودكان و نوجوانان

Methods of Recognition and Therapeutic Intervention in Children and Adolescents with Post Traumatic Stress Disorder

زمينه: اختلال استرس پس از ضربه، يك اختلال اضطراب وابسته به استرس است كه مي تواند پس از يك يا چند تجربه آسيب زاي خاص رخ دهد. رويدادهاي آسيب زا، تهديدي براي امنيت و سلامت به شمار مي­آيند؛ اين رويدادها ممكن است مسير رشد طبيعي، عملكرد تحصيلي و ساير حوزه ­هاي عملكردي دانش آموزان را تحت تأثير قرار دهد و باعث اختلال استرس پس از ضربه شود. امروزه پژوهش­ هاي جديد و جامع در جهت كشف عوامل علي و مداخله­ هاي درماني مرتبط با اختلال استرس پس از ضربه در حال گسترش است. نتيجه­ گيري: نشانه ­ها و علائم اختلال استرس پس از ضربه به ندرت به طور كامل ناپديد مي‌شوند؛ همبودي بالاي اين اختلال با ساير اختلالات رواني، همچنين عوامل خطرساز، ماهيت پيجيده اختلال استرس پس از ضربه، بازگشت و عود نشانه هاي اين اختلال در برابر رويدادهاي آسيب زاي كنوني، ضرورت شناسايي، ارزيابي دقيق باليني و به كارگيري مداخله­ هاي درماني يكپارچه را ايجاد مي­كند. از اين رو، اين مداخله ­ها نياز به پژوهش­ بيشتري دارند تا اثربخشي، كارايي و معني داري باليني آنها مشخص گردد.

Background: Post-traumatic stress disorder (PTSD) is one the stress-related anxiety disorder that can occur after one or more specific traumatic experiences. Traumatic events are served as a treat to health and safety. These events may affect the course of the natural growth, academic performance, and other functional abilities of each students which cause post-traumatic stress disorder. Todays, the present study aimed to explore the integrated factors in post-traumatic stress disorder and find new comprehensive therapeutic interventions. Conclusion: The symptoms of post-traumatic stress disorder rarely disappear completely. The comorbidity of this disorder with other mental ones, the risk factors and the complex nature of such a disorder, as well as the possibility of returning and relapsing its symptoms requires further studies to identify, evaluate clinically and apply new and comprehensive therapeutic interventions against the current traumatic events. Further studies are necessary for these interventions in order to determine their effectiveness and clinical significance.