بررسي توزيع جريان هوا در قاب اصلي ماشين حفاري تمام مقطع تونل با استفاده از ديناميك سيالات محاسباتي مطالعه موردي: ماشين حفاريS124 شركت هرنكنشت

آگاهي از الگوهاي توزيع جريان هوا در داخل ماشين حفاري تمام مقطع تونل مي تواند يك محيط ايمن براي پرسنل و ماشين آلات ايجاد كند. كميت و كيفيت جريان هوا در فضاهاي زيرزميني بسيار مهم است به طوري كه مقدار هوا در تهويه فضاهاي زيرزميني بايد براي ترقيق گازها و گرد و غبار كافي باشد و دماي هوا را كنترل نمايد. در اين مقاله به منظور بررسي الگوهاي توزيع جريان هوا در قسمت قاب اصلي ماشين حفاري تمام مقطعS124  شركت هرنكنشت از ديناميك سيالات محاسباتي و مطالعات ميداني استفاده شده است. به منظور بررسي استقلال شبكه، چهار مقدار مختلف از ابعاد شبكه اجرا شده و نتايج آن براي اطمينان از يك راه حل مستقل با سرعت محلي در يك نقطه مقايسه شده است. مدلسازي سيالاتي به روش حجم محدود مبتني بر المان انجام شده است. نتايج نشان مي دهد جريان هواي كافي در 2/89 درصد از فضاي ماشين وجود ندارد و از قسمت پشت اتاق كنترل تا انتهاي قاب اصلي ماشين، منطقه مرده وجود دارد. اين منطقه مي تواند محل تجمع گازهاي خطرناك، گرد و غبار و ساير آلاينده‌ها باشد. يكي از راهكارها براي كاهش مناطق مرده، افزايش دبي هواي ورودي است. افزايش ميزان سرعت ورودي هوا و مطالعه توزيع جريان هوا انجام شد. مطالعات نشان داد در صورت استفاده از بيشينه ظرفيت جت فن‌ها، امكان كاهش مناطق مرده و ايجاد مناطق امن به صورت قابل قبولي وجود ندارد. لذا استفاده از جت فن با سرعت‌هاي بيشتر كمكي به بهبود توزيع جريان هوا نكرده و تنها هزينه هاي انرژي را افزايش خواهد داد.