ارائه روشي جهت تشخيص بهينه مسيرهاي آزمون نرم‌افزاري با استفاده از الگوريتم‌هاي فراابتكاري

در طول تاريخ مهندسي نرم افزار، وجود عيب هاي نرم افزاري در قلب يك سامانه و عدم پوشش مناسب آن ها قبل از استفاده عملياتي، اكثر مواقع منجر به وقوع حوادث ناگوار جاني و مالي شده است. آزموني با پوشش مناسب در سطح كد نرم‌افزار مي‌تواند از وقوع بسياري از اين حوادث جلوگيري كند. آزمون مسير مبنا به عنوان قويترين معيار پوشش در آزمون جعبه سفيد نرم افزار محسوب مي شود. پيش‌نياز انجام اين آزمون، داشتن مجموعه‌اي از مسيرهاي آزمون است. هرچه تعداد مسيرهاي آزمون بيشتر باشد، سطح بيشتري از كد منبع نرم‌افزار تحت پوشش قرار گرفته و عيوب نرم‌افزاري بيشتري كشف خواهد شد. در نتيجه يك چالش‌ اساسي قبل از انجام آزمون مسير مبناي نرم‌افزار عبارت است از شناسايي حداكثري مسيرهاي آزموني كه قابليت پيمايش داشته باشند. تاكنون كارهايي براي حداكثر نمودن تعداد مسيرهاي آزموني قابل پيمايش از جمله روش GSO انجام گرفته است، اما بررسي نتايج نشان مي‌دهد تعداد مسيرهاي آزموني مي‌تواند بيشتر از آن باشد كه در حال حاضر به دست آمده است. يك راه براي اين مهم، استفاده از راه‌حل تركيبي مبتني بر دو الگوريتم تكاملي ژنتيك و پرندگان موسوم به EGSO است كه در اين مقاله پيشنهاد شده است. نتايج ارزيابي‌ها نشان مي‌دهد كه استفاده از EGSO موجب افزايش 91 درصدي تعداد مسيرهاي آزمون نسبت به روش GSO شده است.