تهيه نانوذرات هيالورونيك اسيد آلوئه‌ورا براي سامانه آهسته‌رهش داكسي سايكلين

فرضيه: در اين پژوهش، نانوذرات هيالورونيك اسيدآلوئه‌ورا با روش نانورسوب‌دهي تهيه شدند. هردو تركيب هيالورونيك اسيد و آلوئه‌ورا زيست‌سازگاري بسيار خوبي دارند و قابليت آن‌ها به‌عنوان عامل ضدباكتريايي نشان داده‌ شد. همچنين، اتصال عرضي شيميايي اين دو ماده به‌وسيله‌ واكنش استري‌شدن مي‌تواند به تغيير پايداري و زيست‌تخريب‌پذيري نانوذرات حاصل منجر شود. داكسي‌سايكلين به‌عنوان داروي مدل انتخاب و به‌وسيله نانوذرات هيالورونيك اسيدآلوئه‌ورا كپسولي شد. روش‌ها: پودر آلوئه‌ورا از برگ گياه تهيه و با طيف‌سنجي‌هاي زيرقرمز تبديل فوريه و رزونانس مغناطيسي هسته شناسايي شد. هيالورونيك اسيد و آلوئه‌ورا طي واكنش استري‌شدن سنتز شدند. اندازه و شكل نانوذرات با دستگاه پراكندگي نور ديناميكي و ميكروسكوپ الكتروني پويشي بررسي شد. آزمون ضدباكتريايي سامانه روي باكتري استافيلوكوكوس اورئوس و اشرشيا كلي و نيز محاسبه حداقل غلظت بازدارندگي و حداقل غلظت كشندگي انجام شد.يافته‌ها: متوسط اندازه هر ذره پيش و پس از بارگذاري دارو به ترتيب برابر 118 و  171nm بود. داكسي‌سايكلين با غلظت بهينه  200µg/mL، مقدار داروي بارگذاري‌شده %5.43 و بازده بارگذاري دارو %14.40 براي ادامه مطالعات برون‌تني انتخاب شد. مقدار رهايش دارو به‌مدت 16 روز، %93.4 بود كه بيانگر ‌رهايش آهسته است. نتايج حاصل از آزمون ضدباكتريايي نشانگر اثر سامانه بر هر دو باكتري مثبت بود. اما با توجه به نتايج حلقه بازدارندگي رشد اثر آن بر باكتري استافيلوكوكوس اورئوس بيشتر بود. زنده‌ماني سلولي روي رده سلولي NIH3T3 با استفاده از روش MTT انجام شد و نانوذرات داراي دارو با غلظت   10µg/mL به‌عنوان غلظت مناسب انتخاب شدند. مطالعه حاضر نشان داد، نانوحامل‌هاي هيالورونيك اسيدآلوئه‌ورا براي رهايش كنترل‌شده داروي داكسي‌سايكلين و نيز به‌عنوان عامل درماني براي درمان بيماري‌هاي عفوني مناسب هستند.