نظريه هاي متابعت دولت ها از حقوق بين الملل از منظر اقناع

Theories of States' Compliance with International Law:A Question of Persuasion

مشهور است كه دولت‌ها در بيشتر موارد به هنجارهاي حقوق بين‌الملل احترام مي‌گذارند. اما چرا علي‌رغم اينكه در نظام بين‌المللي، ساختار منسجم مركزي براي تضمين اجراي حقوق بين‌الملل وجود ندارد، دولت‌ها به قواعد حقوق بين‌الملل احترام مي‌گذارند؟ اين مسئله مهمي است كه انديشمندان حوزه‌هاي حقوق بين‌الملل، علوم سياسي و روابط بين‌الملل را به خود مشغول كرده است. از يك منظر، مي‌توان سازِكارهاي متابعت دولت‌ها از حقوق بين‌الملل را به سه دسته تقسيم‌بندي كرد: محاسبه هزينه و فايده، فرهنگ‌پذيري و اقناع. هريك از اين سازوكارها به ­تنهايي قادر به توضيح علت متابعت دولت‌ها از حقوق بين‌الملل در همه موارد نيستند بلكه مكمل يكديگرند. در اين ميان، سازِكار اقناع از اهميت زيادي برخوردار است و نه‌ تنها به‌صورت مستقل، بلكه از دريچه دو سازوكار ديگر، موجب متابعت دولت‌ها از حقوق بين‌الملل مي‌شود.

It is a commonly held belief that States, almost all of the time, comply with the norms of international law. The international system lacks a central mechanism to ensure enforcement of international law, but why despite this fact, States do comply with the rules of international law? This is a peculiar question which has puzzled many thinkers in the fields of international relations and politics as well as international law. From a particular viewpoint, the issue of compliance of States with international law could be studied through three different mechanisms: cost and benefit analysis, acculturation, and persuasion. Each of these mechanisms in isolation is unable to describe the reason for which,in each case,States comply with international law; hence being complementary. Among these mechanisms, the role of persuasion is peculiar because this particular mechanism produces compliance with international law on its own and also through the other mechanisms.