تاثير الگوي طراحي آموزشي بايبي يا (5E) بر تفكر انتقادي دانش آموزان پايه ششم

بدون عنوان

پژوهش حاضر با هدف تعيين تأثير الگوي طراحي آموزشي بايبي بر تفكر انتقادي دانش آموزان در درس علوم پايه ششم انجام گرفت. جامعه آماري پژوهش شامل تمام دانش آموزان پايه ششم در مدارس شهرستان شبستر بودند. از ميان آن ها دانش آموزان پايه ششم دو مدرسه به صورت نمونه در دسترس انتخاب شده و به عنوان گروه كنترل ( 20 نفر) و گروه آزمايش ( 20 نفر) جايگزين شدند. پيش از اجراي متغير مستقل (الگوي طراحي آموزشي بايبي) ميزان تفكر انتقادي گروه ها با كمك پرسشنامه كرنل اندازه گيري شد. سپس آزمودني هاي گروه آزمايش، به مدت هشت جلسه به يادگيري از طريق الگوي طراحي آموزشي بايبي پرداختند. پس از اتمام جلسات مداخله، پس آزمون براي هر دو گروه اجراشد. داده هاي به دست آمده با استفاده از آزمون هاي آماري تحليل كوواريانس تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان داد كه الگوي طراحي آموزشي بايبي در درس علوم بر تفكر انتقادي دانش آموزان تأثير مثبت دارد ( 001/0 ≥P). به كارگيري الگوي طراحي آموزشي بايبي در آموزش علوم، باعث افزايش ميزان تفكر انتقادي دانش آموزان پايه ششم شده است.

no Abstract