پديد آورندگان :
مطلب نژاد، مينا دانشگاه علوم پزشكي بابل - پژوهشكده سلامت - مركز تحقيقات سلامت دهان، بابل , مقدم نيا، علي اكبر دانشگاه علوم پزشكي بابل - پژوهشكده سلامت - مركز تحقيقات علوم اعصاب، بابل , اصغر پور، فريبا دانشگاه علوم پزشكي بابل - پژوهشكده سلامت - مركز تحقيقات مواد دنداني، بابل
كليدواژه :
تركيب هاي آلوم , التيام زخم , زخم , موش هاي صحرايي نژاد ويستار
چكيده فارسي :
هدف: محلول آلوم براي درمان زخم‌هاي پوستي، دهاني، لثه و جلوگيري از پوسيدگي دندان به‌كار مي‌رود. اين پژوهش با هدف بررسي اثر آلوم بر روي بهبود زخم ايجاد شده بر سطح پشتي زبان رت انجام گرفت.
مواد و روش‌ها: 24 رت از جنس نر و از نژاد Wistar با ميانگين سني 6- 8 هفته، به‌طور تصادفي به چهار گروه 6 تايي تقسيم شدند. با پانج بيوبسي، زخمي با قطر 4 ميلي‌متر و عمق 1 ميلي‌متر بر روي زبان همه رت‌ها ايجاد شد. سپس به‌طور روزانه حدود 1/0 ميلي‌ليتر آلوم با غلظت‌هاي مختلف بر روي سطح زخم هر گروه پخش گرديد. در روزهاي سوم، ششم و دهم براي محاسبه بهبودي زخم، مساحت سطح زخم با استفاده از كوليس ديجيتال (mm 10/1) محاسبه گرديد.
يافته‌ها: در همه گروه‌ها با مقايسه مساحت سطح زخم در روزهاي مختلف روند بهبودي مشاهده شد و اين روند بهبودي در بين هر گروه معني‌دار بود (05/0P<). اما آلوم در كاهش زمان بهبود زخم در مقايسه بين گروه‌ها موثر نبوده است و افزايش غلظت آلوم تاثيري بر روند بهبود زخم نداشت.
نتيجه‌گيري: محلول آلوم در غلظت‌هاي 7- 14% در بهبود زخم ايجاد شده بر روي سطح پشتي زبان رت موثر نبود. لذا پيشنهاد مي‌شود كه اثر غلظت‌هاي ديگر از آلوم، هم‌چنين تكرار تجويز دارو چند بار در روز و اثر آن در ساير بيماري‌هاي زخمي دهاني مورد بررسي قرار گيرد
چكيده لاتين :
Introduction: Alum solution is used to treat skin ulcers, oral, gums, and to prevent dental caries. The aim of this
study was to investigate the effect of alum on wound healing on the dorsal surface of rat tongue.
Materials and Methods: Twenty-four male Wistar rats were randomly divided into four groups (n = 6 in each
group). With biopsy punched, wound to 4mm diameter and 1 mm depth created on rat’s tongue. Correspondingly,
from the next day, the rats of the second, third and fourth groups received daily 0.1 ml of alum at concentrations of
7%, 10% and 14% on the wound's surface and control group received water. In the third, sixth and tenth days, the area
of the wound surface was calculated using a gauge (1 / 10 mm).
Results: In all groups, improvement in the wound surface area in different days was observed, and the wound
healing process was significant in each group (P <0.05). However, alum was not effective in reducing the time of
wound healing in comparison with the groups, and increasing the concentration of alum was no effect on wound
healing.
Conclusion: Alum solution was not effective in wound healing on the dorsal surface of rats tongue in 7 - 14%
concentrations. Therefore, it is suggested that the effects of other concentrations of alum, as well as repeated
administration of the drug several times a day, and its effect on other diseases of oral wounds examined.
